دگربار بهار می‌آید و مردمان ایران زمین منتظر فرا رسیدن نوروزی اند که با آمدنش چهره زندگی هم چون جلوه‌ی بهار سبز و خرم باشد. جامعه بشری نیز در سایه آرامشی برخاسته از تحقق صلح و همزیستی از جنگ و نفرت فاصله گیرد و زندگی خالی از ستم و بهره کشی به تجربه‌ای تازه برای انسان‌ها رخ نماید.

ادامه مطلب را بخوانيد »

نکته قابل تعمق این‌ست‌که: خامنه‌ای درمقطع اعلام نام گذاری امسال، به شکست سیاست‌های اقتصادی خود به نوعی اعتراف کرده، اما “حوادث سال قبل را با وجود تلاش‌های دولت، مردم و بخش خصوصی مانع از تحقق کامل این شعار «جهش تولید با مشارکت مردم» نامید و بی آن‌که از این “حوادث” مشخصاً نام ببرد، مدعی‌شده «بنابراین امسال شعار و مسئله اصلی همچنان اقتصادی و ناظر به مسئله سرمایه‌گذاری است چرا که جهش تولید و برطرف کردن مشکلات معیشتی در گرو تحقق سرمایه‌گذاری در تولید است.»

ادامه مطلب را بخوانيد »

استیو ویتکاف با حضور در برنامه پادکست تاکر کارلسون گفت که فشار زیادی روی دولت ترامپ برای درگیری نظامی با ایران وجود داشت، اما اولویت رئیس‌جمهور وقت، راه‌حل دیپلماتیک بود.

ادامه مطلب را بخوانيد »

امروز ایران سراسر به آتشکده ای میماند که خاموشی نخواهد داشت. جمهوی اسلامی مدتهاست که در تمامی زمینه های فرهنگی سیاسی و اقتصادی مرده است. این جنازه نیازمند گورکن است.

ادامه مطلب را بخوانيد »

در مورد فریبرز رئیس‌دانا توصیف‌ها و تعابیر زیادی شده و می‌شود: اقتصاددانِ دگراندیش، روشنفکر چپ، سوسیالیست، نویسنده و مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران، کنشگر سیاسی و اجتماعی، پژوهشگر فقر و نابرابری و حتی گاه منتقد ادبی و شاعر. او در کسوت یک اقتصادخوانده‌ با رویکرد انتقادی همه‌ی این‌ها بود.

ادامه مطلب را بخوانيد »

دستش به مزد نمی‌رود
این پیر آزمند سرمایه
تا دست کارگر را
به مزدی بایسته‌‌ رساند

ادامه مطلب را بخوانيد »

بحث تعیین حداقل دستمزد همچون سال‌های گذشته در ماه اسفند به اوج خود می‌رسد. به روال هر ساله چاره اندیشی برای تعیین نرخ دستمزد برابر سبد معیشت زندگی و تورم فراتر از نقطه به نقطه تا مرز بینهایت به حدی رسیده که دلار را تا مرز۱۰۰هزارتومان رسانده است. حوزه چانه زنی در بین نمایندگان دولت، بخش خصوصی و نمایندگان خود برگزیده کارگری در شورایعالی کار، در لحظات پایان سال، سر و ته را بهم می‌آورند و رقمی را در دعوای درون کریدورها بدون در نظر گرفتن همایش‌های گسترده کارگران و بازنشستگان، یعنی نیرویی عظیمی که هیچ نمایده انتخابی در این قیل و قال خودشانی ندارند، معدل می‌گیرند و فریاد برمی‌دارند که نمایندگان دولت، بخش خصوصی و نمایندگان کارگران توافق شد و دیگر تمام شد و تو گویی دنیا به کام شد!

ادامه مطلب را بخوانيد »

فایل صوتی گفتگوی اکو ایران با فردین یزدانی؛ پژوهشگر اقتصادی، است دربارۀ طرح دارویار. این طرح با هدف حذف یارانۀ ارزی دارو از سال ۱۴۰۱ شروع شد و ادعا این بود که با این طرح ضمن کنترل قیمت دارو، وضعیت صنعت و بازار دارو نیز بهبود می‌یابد و پرداخت از جیب خانوارها نیز ثابت می‌ماند. یزدانی این طرح را در این سال‌ها ارزیابی کرده است.

ادامه مطلب را بخوانيد »

برای پیشبرد این بحث ابتدا به توضیح دو نگرش در باره سوژه حداقل دستمزد می پردازم . سپس به نقد عوامل موثر و تعیین کننده در چگونگی بازتولید سرمایه‌دارانه نیروی کار خواهم پرداخت و در پایان شرایط راه حلی کوتاه مدت را برای رسیدن به ساز و کار تعیین حداقل دستمرد عادلانه بررسی ارائه  خواهم داد.

ادامه مطلب را بخوانيد »

برگزاری جلسه نقد و بررسی سازوکار تعیین حداقل دستمزد از سوی انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران

ادامه مطلب را بخوانيد »

انقلاب ایران به بسیاری از وعده‌های خود عمل نکرد. کارنامه‌ی انقلاب بزرگ ایران در مقایسه با انقلاب‌های بزرگ دیگر و نیز وعده‌های آن به مردم بسیار ناامیدکننده است اما این نتیجه موجب آن نمی‌شود که رژیم سلطنتی را تبرئه کرد. اگر دوباره بتوان به سال ۵۶ بازگشت و اوضاع همانی باشد که بود، آیا باید مجدداً در تلاش‌ برای تغییر شرکت کرد؟ مسلماً. آیا این «نادانی» بیش نیست؟ قطعاً نه. در زمان شاه، مردم ایران با وجود منابع غنی طبیعی در بهشت زندگی نمی‌کردند و ایران در مقایسه با کشورهای مشابه، با وجود جنبش‌های بزرگ مردمی همچنان نه فقط در عرصه‌ی آزادی‌های سیاسی بلکه در عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی نیز کشوری عقب‌افتاده بود.

ادامه مطلب را بخوانيد »

این حرف‌ها را با هم مرور کنیم: «خطر تداوم وضع موجود انفجار جامعه است. جامعه مدت‌هاست تاب‌آوری خود را از دست داده است، همین امروز هم مساله مردم ایران بقاست. اگر دستمزد‌ها در ۱۴ سال پیش را ۱۰۰ بگیریم با دستمزد‌های امروز قدرت خرید مردم به زیر ۲۵ درصد رسیده است» یا در قبال پاسخ به این پرسش: از نظر شما شرایط مردم و کشور امروز چگونه است؟
پاسخ: «در این شرایط مردم ایران گرفتار فقر، نابرابری‌ها، مفاسد اقتصادی، تبعیض، نابرابری فرصت‌ها، ناترازی انرژی، ناترازی محیط زیست، سوءاستفاده برخی افراد و جریانات خاص از ثروت‌های عمومی، کاسبان تحریم‌ها و… هستند. بخش عمده مردم ایران، یعنی بیش از ۷۰ درصد ایرانیان زیر خط فقر هستند. اینها آمار‌هایی است که وزارت کار که یک نهاد حاکمیتی است ارائه کرده است»

ادامه مطلب را بخوانيد »

بسیار گقته شده است و شنیده می‌شود که پشت این «کارزار»ها همان جریانی عدالتخواهان تقلبی در کمین نشسته که همواره سعی داشته است مبارزات کارگران را به انحراف کشاند. در هفت تپه و فولاد و هپکو و سایر اعتراضات کارگری همواره مثل اجل معلق وارد می شوند تا بر فرایندهای اعتراضی حق خواهانه تاثیرات خنثا کننده بگذارند. کارگران و بازنشستگان ذی‌نفع در تصویب حداقل دستمزد که با این پیشنهادات به اصطلاح «کارزار»ی مواجه می‌شوند باید پیش از هر واکنش این پیشنهادات را با دقت سنجیده و از افتادن به دنباله روی عناصر جویای نام و در خدمت قدرت بپرهیزند.

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

در ادامه بررسی نقش و میزان نفوذ بازیگران اصلی تاثیرگذار در تحولات سوریه، در این یادداشت کوتاه به سراغ کشور قطر رفته‌ایم. اگر در مورد مثال اسرائیل، رابطه خصمانه و مبتنی بر منطق اشغال و نظامی‌گری حرف اول و آخر را میزد و تمام موارد دیگر تحت الشعاع این مساله تعریف می‌شد، در مورد قطر ماجرا متفاوت  است. با نگاهی موشکافانه به میزان دخالت قطر در سوریه و نسبت هیئت حاکمه قطر با خاندانِ اسد و حزب بعث در سوریه، به خوبی متوجه اهمیت بُعد استراتژیک و ژئوپولیتیکی روابط منطقه ای خواهیم شد؛ به نحوی که پس از پایان بررسیِ داده محور خود، چرایی و چگونگی حضور قطر در سوریه از حیث استراتژیک نمایان خواهد شد.

ادامه مطلب را بخوانيد »

دستش را روی زخم عمیق قلبش گذاشته بود و دنبال موتور می‌دوید. نتیجه‌ی زحمت چندساله داشت دود می‌شد می‌رفت هوا. فکر کن این همه سال درس بخوانی که دانشگاه تهران قبول شوی و بیای پایتخت تا آینده‌ی بهتری برای خودت و خانواده‌ات بسازی و دم خوابگاه همان دانشگاه، دسترنج چندسال کار برای خرید وسایل تحصیلت مثل لپ‌تاپ را ببینی که دارد به هیچ و پوچ تبدیل می‌شود. چه حالی می‌شوی؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

در تقارن با سال مرگ انقلاب ۱۳۵۷ با دهها خاطره، نوشته و سخنرانی مواجه شده ایم که بعضا توسط فعالین سیاسی آن دوران به شکل توبه و ندامت از انقلاب منتشر شده اند. این گونه مسائل به ویژه پس از شکست هر انقلاب امری طبیعی است زیرا حتی وقتی  سوارکاری که از اسب سقوط میکند، اولین کسی که از روی او عبور می کند اسب خودش است؟! به همین علت احساس گناه و شرم  افرادی که در به وجود آوردن یک انقلاب نقش و مشارکت فعال داشتند، پس از شکست آن، امری طبیعی که از منظر مختلف روان شناختی، اجتماعی و سیاسی قابل بررسی است.

ادامه مطلب را بخوانيد »

ما، جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی، در سوگ و خشم ناشی از حوادث اخیر دانشگاه تهران و قتل امیرمحمد خالقی، هم‌دردی و حمایت خود را از دانشجویان سوگوار و دادخواه دانشگاه تهران اعلام می‌داریم.

ادامه مطلب را بخوانيد »

طی بیش از دو دهه، من و معدود افرادی نظیرِ شلدون ولین، نوآم چامسکی، چالمرز جانسون، باربارا ارنرایک و رالف نیدر، در ارتباط با این‌که افزایشِ نابرابری‌های اجتماعی و استهلاکِ مستمرِ نهادهای دموکراتیک، از جمله رسانه‌ها، کنگره، اتحادیه‌های کارگری، دانشگاه‌ها و دادگاه‌ها، لاجرم به یک ظهورِ حکومتی اقتدارگرا یا فاشیسمِ مسیحی منجر خواهد شد، هشدار دادیم.

ادامه مطلب را بخوانيد »

۳۱ سازمان و گروه مدافع حقوق زنان و حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا با صدور بیانیه‌ای به احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی اعتراض کردند و خواهان «لغو» این احکام شدند.

ادامه مطلب را بخوانيد »

از منظر امروز به آن گذشته بیش از چهار دهه‌ی پیش نگریستن، باید سطحی از واقع نگری اجتماعی را برای جامعه ما معنا دهد. اینکه می‌گویند: «نمی‌دانستیم در همان زمان مشغول خوردن آنچه دیگران بالا آورده‌اند، هستیم.» یا «شاید هم کار درستی نکردیم» یا به قولی «سه، سه بار، نه بار، غلط کردیم که انقلاب کردیم»، این نقد گذشته نیست. چرا که در اساس انقلاب نمی‌کنند. انقلاب می‌شود و به واقع شدنی است. اصولا انقلاب خود به موقعیت و شرایط خاصی نیاز دارد تا به جریان افتد. به این بیان انقلاب پدیده تاریخی ی است و تحت شرایط معینی از تاریخ به وجود می آید و رشد می کند و به حاکمیت می رسد.

ادامه مطلب را بخوانيد »

انجمن داروسازان ایران با ارسال نامه‌ای به دبیر شورای عالی امنیت ملی، درباره بحران دارویی ناشی از عدم پرداخت مطالبات داروخانه‌ها توسط سازمان تأمین اجتماعی و سازمان‌های بیمه‌ای هشدار داده است.

ادامه مطلب را بخوانيد »

محمد داوری، فعال کارگری محبوس در زندان عادل آباد شیراز، در نامه‌ای از زندان به شرح شکنجه، تهدید به تجاوز و پرونده‌سازی در زندان علیه خود، پرداخته است. او در این نامه از تهدیدات و رفتارهای خشونت‌آمیز مسئولان زندان خبر داده است. این زندانی همچنین از عدم دسترسی به درمان مناسب و بی‌توجهی به شرایط انسانی زندانیان در این زندان انتقاد کرده است.

ادامه مطلب را بخوانيد »

این روزها به‌لطف توده‌ای‌شدنِ رسانه‌ها یعنی دسترسی سهل و آسانِ اکثر مردم به شبکه‌های مجازی و انتشار آزادانه‌ی اطلاعات و نظرات این «امکان» فراهم شده که هر فرد در هر جایگاه علمی و هر میزان آگاهیِ تاریخی از واقعیت‌های گذشته به خود جرأت اظهارنظر در هر زمینه‌ای بدهد، «فیک نیوز» و اخبار زرد را جایگزین اطلاعات درست و واقعی سازد و با انواع اتهامات ریز و درشت و گاه لشکرکشی‌های سایبری، مخاطبانِ مخالف را به‌سهولت مرعوب خود سازد. در زیرِ تلی از این آمار و اطلاعات نادرست و مقایسه با اوضاع ناگوار کنونی است که منتقدان رژیم گذشته، یا طرفداران نظم نابه‌سامانِ فعلی پنداشته می‌شوند، یا «فتنه‌گران» و «روشنفکرانی که انقلاب کردند» و یا دستِ‌کم «مردمی که خوشی زیردل‌شان زد»!

ادامه مطلب را بخوانيد »

یازده ماه است که در گورستان خاوران را به روی ما بسته اند. ما بارها با مراجعه و نوشتن نامه به مسئولان، مراکز و نهادهای گوناگون جمهوری اسلامی ایران، خواهان بازگشایی در گورستان برای حق سوگواری و حضور بی قید و شرط بر سر مزار عزیزانمان بودیم ولی تا کنون پاسخی نگرفته‌ایم. نامه دادخواهیِ اخیر ما نیز، پس از مراجعه به نهادها و مراکز نامبرده و ماهها سرگردانی، از سوی شورای تأمین استان تهران، به وزارت اطلاعات ارجاع داده شد؛ که پس از گذشت چند هفته و پیگیری دادخواهان، مسئولان وزارت اطلاعات با برخوردی اهانت آمیز و به صراحت، بر پاسخگو نبودنشان تأکید کردند!

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

جنگ غزه ظاهراً رو به پایان است. آنچه در غزه گذشت بازنمای وضعیت جهان ماست. از این جنگ و تحول در منطقه چه می‌آموزیم؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

یکی از موارد اختلاف در مشارکت در کارزارهای سیاسی حضور مخالفان سیاسی است. از یک طرف برخی در جناح چپ با پرچم واقع‌گرایی و تکیه بر «همکاری‌های گسترده» با یکسان شمردن همه‌ی کارزارهای سیاسی حاضر هستند بر سر هر موضوعی، از جمله حاکمیت آینده با دست‌راستی‌ترین نیروها که اشتراکی با آن‌ها به جز وجود یک دشمن مشترک ندارند به همکاری تنگاتنگ بپردازند. از سوی دیگر برخی در جناح چپ چنین همکاری را حتی بر سر مرگ و زندگی ناروا تلقی می‌کند. در این بخش به دیدگاه اخیر پرداخته می‌شود. برخی از طرفداران فراخوان، امضاکنندگان بیانیه را به همکاری با نیروهای غیردموکرات متهم کردند و بالعکس. مسلماً این موضوعی بسیار قدیمی در میان چپ‌گرایان و یک مشغله‌ی فکری اساسی برای طرفداران سوسیالیسم در سراسر جهان بوده است.

نقاشی از کازیمیر مالویچ

ادامه مطلب را بخوانيد »

چرا زمانی که اکثر چپ‌گرایان در مورد محکوم کردن اسرائیل اختلافی ندارند، اعلامیه‌ها، دادخواست‌ها، بیانیه‌های مختلفی صادر و در کارزارهای متفاوتی برعلیه جنگ اسرائیل شرکت می‌کنند، و در عین حال به بیانیه‌ها و اعلامیه‌های دیگران در همین عرصه می‌تازند؟ این نوشته تأملی بر پیامدهای بعدی بیانیه‌ جمعی «نه به جنگ، نه به جمهوری اسلامی» (بیانیه‌ی جمعی، ۱۴۰۳) و فراخوان جمعی «علیه نظم “نوین” تحمیلی بر خاورمیانه» (فراخوان جمعی، ۱۴۰۳) دارد. در واقع، قصد این نوشته، قبل از هرچیز پرداختن به پدیده‌ی بیانیه‌نویسی‌های اینترنتی و پیامدهای مختلف آن است، اما بدون پرداختن به حوادث جنگ اخیر، ورود به این موضوع انتزاعی خواهد بود. مسلماً اکنون سقوط رژیم اسد بر موضوع فلسطین سایه انداخته است و طرح برخی از مسائل را از دستور روز خارج کرده، اما هدف این مقاله به‌هیچ‌وجه پرداختن به مسئله‌ی فلسطین نیست، بلکه نشان دادن این پدیده است که چرا در موضوعی که ظاهراً اختلافی نیست، همچنان اختلاف وجود دارد.

ادامه مطلب را بخوانيد »

به مناسبت باز انتشار «دگردیسی‌ها، مهاجرت»، اثر اَدونیس، شاعر پرآوازه سوری، گفتگویی با او در محل اقامتش در پاریس انجام گرفت. این مصاحبه توسط والِری‌مارَن لامِسله تنظیم و در مجله فرانسوی لوپوئن در 25 دسامبر 2024 منتشر شد. در زیر، پس از مقدمه‌ مترجم، ترجمه‌ی مقدمه لوپوئن و متن مصاحبه را در اختیار خواننده قرار می‌دهیم.

اَدونیس در نگارش‌خانه‌ ‌اش: «این جا، مکان هر آن چیزی است که فقط به من تعلق دارد»

ادامه مطلب را بخوانيد »