جای خالی صدا و قلم بلند و رسا، شجاع و رو راست او را به آسانی نمیتوان پرکرد. از دست دادن او ضایعه ای بزرگ برای همه ما و طبقه کارگر است.‌

یادداشت بهروز فراهانی به‌مناسبت درگذشت دکتر فریبرز رئیس‌دانا

جای خالی رفیق فریبرز رئیس دانا همیشه سرخ
تردیدی نیست که میان مواضع سیاسی رفیق و امثال من تفاوتهای زیادی وجود داشت اما آنچه خط سرخ اتحاد ما در عمل و در صحنه مبارزات طبقاتی در ایران بود ، دفاع از سوسیالیسم و حقانیت طبقه کارگر بمثابه فاعل و سوژه انقلاب کارگری بود . اینکه از همین امروز می باید برای سوسیالیسم مبارزه کرد و امر انقلاب کارگری ، امری مربوط به قرنهای آینده نیست . رفیق فریبرز در شرایطی تبدیل به یکی از صداهای رسا ، بافرهنگ و مستدل سوسیالیسم و انقلاب کارگری شد که بسیاری از همسنگران پیشین او در فرار از اردوگاه کار و سوسیالیسم باهم مسابقه گذاشته بودند. دفاع از انقلاب اکتبر ، دفاع از لزوم‌سرنگونی سرمایه داری و اینکه با تمام افت و خیزها، کمونیسم رستاخیز بشریت است و اینهمه در فضای گردوخاک فروپاشی دیوار برلین ! و رفیق فریبرز یکی از آن کسانی بود که “پشت به دیوار”، مواجه با توابان مارکسیست سابق که با ریشخند به اردوگاه سرمایه و اندیشکه های رنگارنگش پیوسته بودند ، از حقانیت سوسیالیسم و انقلابات کارگری دفاع رسا و قاطعی کرد . علاوه بر دفاع تئوریک مستدل و حملات نیشدار و کاملا به روز شده علیه سرمایه داری نئولیبرال بطور کلی و نئولیبرالهای ایرانی بطور خاص ، رفیق فریبرز یار و یاور فعالان کارگری در میدان عمل بود . او از کسانی نبود که حاضر به نزول از برج عاج استادی دانشگاه نیستند و تنها به موعظه سوسیالیسم اکتفا میکنند ، و غالبا نیز آن را، عملا ،همچون امری تخیلی و متعلق به قرنهای دیگر ترسیم میکنند. رئیس دانای ما همه جا در کنار دموکراتهای پیگیر و کارگران مبارز درگیر مبارزه مطالباتی ایستاد. بیماری هولناک سرطان نیز او را از تلاش بازنداشت اما دریغ که این بار ویروس یا عفونت ناشی از شرایط بیمارستانی رفیق فریبرز را از ما و همه طرفداران جنبش کارگری و سوسیالیستی گرفت. جای خالی صدا و قلم بلند و رسا، شجاع و رو راست او را به آسانی نمیتوان پرکرد. از دست دادن او ضایعه ای بزرگ برای همه ما و طبقه کارگر است.‌

بهروز فراهانی