بهرنگی در عصری می زیست که هنوز نزدیک به 75 درصد جمعیت کشور در روستاها به سر می بردند. هنوز اکثریت مردم ایران از سواد خواندن و نوشتن محروم بودند، فضای سیاسی حاکم بر جامعه اجازه ی هیچ گونه تحرک فکری به نیروهای متفکر و فعالان اجتماعی نمی داد.

 

---

 

 

 

میراث صمد بهرنگی

اکبر معصوم بیگی

بهرنگی در عصری می زیست که هنوز نزدیک به 75 درصد جمعیت کشور در روستاها به سر می بردند. هنوز اکثریت مردم ایران از سواد خواندن و نوشتن محروم بودند، فضای سیاسی حاکم بر جامعه اجازه ی هیچ گونه تحرک فکری به نیروهای متفکر و فعالان اجتماعی نمی داد. هنوز تا رسیدن به تقسیم کار دقیق فکری ده سال فاصله باقی بود. از این جاست که می بینید بهرنگی نیز مانند بسیاری از اهل فرهنگ هم نسل خود فقط داستان نمی نویسد. هم داستان نویس است، هم منتقد داستان و شعر و تاریخ، هم ترجمه می کند، هم تاریخ علم برای نوجوانان می نویسد، هم به تاریخ مشروطه می پردازد، هم تاریخ جهان را نقل می کند، هم روستاشناس است و هم هنرشناس و غیره. اما همین عدم تخصص در یک رشته ی خاص و پرداختن به زمینه های متعدد و مختلف در عین حال که نویسنده را از کار متمرکز در یک زمینه خاص، مثلا ادبیات و داستان نویسی، باز می دارد اما چنان فراگیری و جامعیتی به شخصیت نویسنده می بخشد که او را از یک سویه نگری، تنگ نظری و تک بُعدیت شخصیتی نویسنده ی امروز، که هم از تخصص و کار حرفه ای به معنای اروپایی کلمه بی بهره است و هم از تاریخ و جامعه و سیاست بی خبر، برکنار نگه می دارد.

ادامه مقاله در لینک زیر:

میراث صمد بهرنگی

 

---