سپتامبر 22, 2020
بوی خون تو میآید نادر مختاری
نادر مختاری را در همان شکنجهگاه کهریزک که تنها با تغییر نام به سروش ۱۱۱ به قوت خود باقی بود، کشتند. بیقانونی مطلق، دستِ بازِ نهادهای امنیتی در کشتار و رصد معترضان در بیمارستانها، ربودن و انتقال معترضان به هر یک زندانهای تحت نظر سازمان امور زندانها و یا بازداشتگاههای وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه طی سالیان گذشته و خاصه آبان ۹۸ در تمامی شهرها برقرار بوده است.
بوی خون تو میآید نادر مختاری
روز شنبه ۲۹ شهریور یکی از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ در بازداشتگاه کهریزک (سروش ۱۱۱) جان خود را از دست داد.
نادر مختاری که ماهها پس از اعتراضات آبان، مفقود شده بود، در بیمارستان شهدای شهر ری و در حالت اغما شناسایی میشود. شکنجه و وارد آمدن ضربات باتوم بر بدن و سر، علت چندین ماه قرارگیری وی در وضعیت کما بوده است.
پس از بههوش آمدن، ماموران امنیتی، بدون توجه به وضعیت جسمی، در روزهای واپسین اسفندماه او را به بازداشتگاه کهریزک و در بخش بهداری آن منتقل میکنند. نادر مختاری طی یک شکنجهی ۱۰ ماههی پیوسته، در فقدان مطلق حق دسترسی به حقوق اولیهی خود، طی پاسکاریهای وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران در شکنجهگاه کهریزک کشته شد.
بسته شدن بازداشتگاه کهریزک هرگز واقعیت نداشته است و تنها به تغییر نام آن به سروش ۱۱۱ انجامیده است. این شکنجهگاه هنوز هم کُشته میدهد و تاریخ سرکوب معترضان در جمهوری اسلامی به خونینترین وجه در تکرار است.
در ۱۸ تیر ۱۳۸۸، برای تعدادی از معترضین حاضر در میدان ولیعصر، میدان فاطمی، امیرآباد، هفتتیر و بلوار کشاورز، مکانهای چون «کهریزک»، «طبقهی زیرین ساختمان وزارت کشور» و مفهوم «خانههای امن» وزارت اطلاعات، معنای جدیدی پیدا کرد. محمدباقر قالیباف (رئیس مجلس قانونگذار فعلی جمهوری اسلامی)، ذیل طرح ارتقای امنیت اجتماعی، سولههای کهریزک را بهمکانی جهت نگهداری افرادی با پروندههای قتل سریالی و آنچه که «اراذل و اوباش» مینامید بدل کرد. ۸۰ نفر از بازداشت شدگان مرد در ۱۸ تیر ۸۸ با ضرب و شتم، شوکر، باتوم و اشکآور به کلانتری فلسطین منتقل شدند.
ساعت ۵ عصر، قاضی سعید مرتضوی با حضور در کلانتری، حکملسانی انتقال بازداشت شدگان به کهریزک را صادر کرد. قاضی مرتضوی اعلام کرد که: «از این تعداد، نصفْ بمیرن، نصف هم توی سلولها بمونن».
شکنجهها در کهریزک آغاز شد. سولهی ۸۸۰ متری کهریزک، متشکل از قفسهایی چهار متری و بدون دستگاه تهویهی هوا در تمامی فضا بود. سولهها مجهز به استامبولیهای حاوی قیر و گازوییل، جهت دود اندود کردن مجرای تنفسی بازداشت شدگان شدند.
از صبح روز بعد، شکنجههای بیرون از سوله آغاز شد: کلاغپرهای ۶ ساعته با تن عریان در محوطه و بیابانهای کهریزک در دمای ۵۸ درجه، ریختن بنزین بر روی بدنها و نگه داشتن زندانیان زسر نور خورشید، خیس کردن بدنها و وارد کردن ضربات با سیم و شلنگ، ضربات شلاق در صفوف منظم و اجبار به فحاشی علیه خود و خانواده.
شکنجههای روانی، جسمی و جنسی بازداشت شدگان تا ۶ مرداد ۸۸ ادامه یافت. پس از انتشار خبر کشته شدن محسن روحالامینی، شکنجهگاه کهریزک (در ظاهر امر) با اعلام دستور علی خامنهای تعطیل شد.
محسن روحالامینی، محمد کامرانی، امیر جوادیفر، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر با شکنجههای جسمی، خرد شدن ستون فقرات، کشیده شدن ناخنهای پا، از دست دادن کلیهها و وجود لختههای خون در سر کشته شدند. قتل دو پزشک کهریزک (رامین پور اندرجانی و عبدالرضا سودبخش) بهعلت سر باز زدن از اعلام شکنجه و تجاوز به معترضان بهجای ابتلا به مننژیت، به لیست خونین کشتهشدگان اضافه خواهد شد.
نادر مختاری را در همان شکنجهگاه کهریزک که تنها با تغییر نام به سروش ۱۱۱ به قوت خود باقی بود، کشتند. بیقانونی مطلق، دستِ بازِ نهادهای امنیتی در کشتار و رصد معترضان در بیمارستانها، ربودن و انتقال معترضان به هر یک زندانهای تحت نظر سازمان امور زندانها و یا بازداشتگاههای وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه طی سالیان گذشته و خاصه آبان ۹۸ در تمامی شهرها برقرار بوده است.
نمیتوان نام کهریزک را آورد و به تاریخ کشتار و سرکوب خونین در آن نپرداخت. نمیتوان به جنایت فعلی در آن پرداخت و نام سعید مرتضوی را یادآور نشد. او که در ارتباط با صدور حکم انتقال بازداشت شدگان ۱۸ تیر ۸۸ به کهریزک و قتل و جنایات حاصل از آن به ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۲۰۰ هزار تومانْ جریمهی نقدی محکوم و پس از چند ماه نیز از زندان آزاد شد.
نادر مختاری در همان کهریزکی کشته شد که برای سلاخی هر صدای معترضی حاضر بهیراق است. نادر مختاری در حالی کشته شد که پس از مرگ، نامی از وجود و حضور او در یک شکنجهگاه منتشر شد. او که هنوز هم جهت برگزاری مراسم خاکسپاری به دستان داغدار خانوادهی خود نرسیده است.
«متن از گروه نویسندگان #سرخط»
https://t.me/SarKhatism