اکتبر 28, 2020
هشدار “اتحاد سراسری بازنشستگان ایران” به مسوولان کشور: ایمنی گلهای مردود شناخته شده است؛ قرنطینهی کامل تنها راه
دولت حق نداشت و حق ندارد نسبت به هر امر به ظاهر قدسی چون عزاداری حقیقت را فدای مصلحت کند. ولی از پرداختن به قرنطینه با اعلام سیاستهای پشتیبانی برای مزد و حقوق بگیران پرهیز کند!
بیانیه اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
هشدار به مسوولان کشور: ایمنی گلهای مردود شناخته شده است؛ قرنطینهی کامل تنها راه
کنترل شیوع کرونا است!
مردم عزیز ایران !
ما بازنشستگان در سراسر ایران، مانند همهی آحاد ملت گرفتار شیوع این بیماری مهار نشده و سوگوار از دست دادن عزیزان خود به خاطر ابتلای به این بیماری و در عینحال بیتدبیری مسوولان کشور در کنترل و مهار اپیدمی کوید ۱۹ هستیم. روزی نیست که شاهد افزایش ابتلای شمار بیشتری از هم میهنانمان و مرگ رو به افزایش تعدادی از قربانیان این بیماری هولناک نباشیم.
بر اساس اطلاعات ارائه شده از وزارت بهداشت و درمان، تا روز چهارشنبه ۷ آبان ۱۳۹۹ این آمار انتشار یافته است:
– در ۲۴ ساعت گذشته ۶۸۲۴ بیمار مبتلا به کرونا در این کشور شناسایی شدند.
– بنابراین مجموع مبتلایان کووید-۱۹ در ایران به ۵۵۸۶۴۸ نفر افزایش یافت.
– در ۲۴ ساعت گذشته، تعداد ۴۱۵ نفر به علت ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست دادند.
– تعداد جان باختگان کرونا در ایران به ۳۳۷۱۴ نفر افزایش یافت.
– تاکنون ۴۶۷۹۱۷ نفر از بیماران، بهبود یافته و از بیمارستانها ترخیص شدهاند.
– تعداد ۵۰۱۲ نفر از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند.
– تاکنون ۴ میلیون و ۸۲۱ هزار و ۶۸۱ آزمایش تشخیص کووید-۱۹ در ایران انجام شده است.
وضعیت استانهای سراسر کشور بنا بر همین مرکز اطلاع رسانی چنین است:
– استانهای تهران، اصفهان، قم، آذربایجان شرقی، خراسان جنوبی، سمنان، قزوین، لرستان، اردبیل، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان، بوشهر، زنجان، ایلام، خراسان رضوی، مازندران، چهارمحال و بختیاری، البرز، آذربایجان غربی، مرکزی، کرمان، خراسان شمالی، همدان، یزد و کردستان در وضعیت قرمز قرار دارند.
– استانهای هرمزگان، فارس، گلستان و سیستان و بلوچستان نیز در وضعیت نارنجی و زرد قرار دارند.
این حد از گسترش بیماری و این نتایج ناشی از گرفتار شدن مردم به بیماری کرونا نشان میدهد که همه سیاستهایی که موضوع قرنطینه را به امید ایمنی گلهای نادیده گرفت؛ نادرست و ادامه آن نه تنها سوء مدیریت دولت که جنایت علیه مردم را به دنبال خواهد داشت و مسوولیتِ روند افزایش و شیوع بیماری کرونا تنها و تنها به دوش حکومت خواهد بود.
در شرایطی که امکان بستری و درمان بیماران کرونایی به حداقلهای ممکن میرسد، در شرایطی که کادر درمانی از پزشکان متعهد و پرستاران تا پایینترین نفرات کادر درمانی کشور با تمام وجود به کار درمان بیماران مشغولند و هر روز فرسودهتر میشوند و تعدادی از این عزیزان در معرض بیماری نیز مبتلا گردیده و یا جان خود را از دست دادهاند! در حالیکه امکان تهیه دارو و تجهیزات به قدر کافی وجود ندارد!
از دولت و مسوولان نظام هیچ بهانهای برای عدم اعلام قرنطینه کامل حداقل دو هفتهی کاری برای کلیه مشاغل اعم از بخش خصوصی و دولتی در سراسر ایران باقی نمیماند.
تمامی شواهد در همه جای جهان نشانداده است که کنترل بیماری کواید ۱۹ از راه ایمن سازی گلهای نادرست است. کشورهایی که قرنطینه را جدی گرفتهاند در بدترین حالت به تازگی وارد مرحله دوم شیوع بیماری شدهاند و کشورهایی که با هر بهانه و توجیهی از تن دادن به قرنطینه سر باز زدهاند وارد فازها و مراحل جدیتری شدهاند و این نشان از آن دارد که سیاست ایمنی گلهای نادرست و محتوم به شکست است و دولت در ادامه پرداختن به شکلهای متفاوتی از این سیاست، مسوول همه جانهایی است که قربانی میشوند.
سیاست یک بام و دو هوایی دولت در برگزاری مراسم عزاداری و اعلام برگزاری کنکور از سویی و اعلام جریمه مردم به خاطر نزدن ماسک و مقصر جلوه دادن آنها، کاری نادرست و فاقد تدبیر است. دولت حق نداشت و حق ندارد نسبت به هر امر به ظاهر قدسی چون عزاداری حقیقت را فدای مصلحت کند. ولی از پرداختن به قرنطینه با اعلام سیاستهای پشتیبانی برای مزد و حقوق بگیران پرهیز کند!
ما در اتحاد سراسری بازنشستگان اعتقاد داریم که راههای قرنطینه کامل برای کنترل ویروس کرونا هرچند ممکن است هزینهی اقتصادی و بار مالی برای دولت داشته باشد اما در عوض زیانهای ناشی از ادامه این وضع را خواهد گرفت.
دولت میتواند به بخشهای دولتی و خصوصی با ارایه یک برنامهی پشتیبان و تخصیص یارانههای اضطراری، دستور تعطیلی حداقل دو هفته بنگاههای اقتصادی و موسسات و ادارات و مشاغل را اعلام کند تا از این راه تنفسی برای سیستم درمانی و ایجاد اطمینان برای مردم برای رعایت قرنطینه ایجاد شود.
مبارزه با بیماری کرونا مهمترین خواست مردم برای رهایی از بحرانی است که جز با قرنطینه امکان پذیر نیست. این فوریترین و حیاتیترین اقدامی است که دولت نباید لحظهای آن را به تعویق اندازد.