ژوئن 13, 2021
گزارشی از اعتصاب غذای عباس لسانی، زندانی در زندان اردبیل
عباس لسانی فعال تُرک زندانی در زندان اردبیل، در اعتراض به ظلم آشکار مسئولان زندان علیه زندانیان سیاسی و عدم رعایت قانون تفکیک جرائم دست به اعتصاب غذا زده است. او که از صبح روز شنبه 22 خرداد اعتصاب غذای خود را ٱغاز کرده، طی نامهای اعلام نموده که از امروز یکشنبه 23 خرداد، دست به اعتصاب غذای خشک می‌زند و تا پای جان بر سر مطالبات خود می‌ایستد.
گزارشی از اعتصاب غذای عباس لسانی
عباس لسانی فعال تُرک زندانی در زندان اردبیل، در اعتراض به ظلم آشکار مسئولان زندان علیه زندانیان سیاسی و عدم رعایت قانون تفکیک جرائم دست به اعتصاب غذا زده است. او که از صبح روز شنبه 22 خرداد اعتصاب غذای خود را ٱغاز کرده، طی نامهای اعلام نموده که از امروز یکشنبه 23 خرداد، دست به اعتصاب غذای خشک می‌زند و تا پای جان بر سر مطالبات خود می‌ایستد.
او در انتهای نامه‌ی اعلام اعتصاب غذای خشک خود نوشته است:
“در پایان اعلام می نمایم در اعتراض به تمامی مظالم اعمالی از سوی عوامل امنیتی پشت پرده و مسئولین زندان و همچنین تا زمان خروج زندانی تازه وارد که هیچ سنخیتی با بند هفت ندارد، از روز یکشنبه ۱۴۰۰/۰۳/۲۳ اقدام به اعتصاب غذای خشک نموده و تا سرحد خود مرگ پیش خواهم رفت. و این نه برای ورود یا خروج یک نفر به بند هفت است ،بلکه برای توقف اینگونه رفتارهای ظالمانه بر علیه تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران خصوصا زندانیان حق طلب آذربایجان می باشد”.
در پی اعتصاب غذای این زندانی سیاسی آذربایجان، یوسف کاری دیگر زندانی سیاسی زندان اردبیل نیز در حمایت از او اعتصاب غذا کرده است. در ادامه، سه زندانی سیاسی ترک دیگر به نامهای مهرداد شیخی و علی و رضا واثقی نیز اعلام کردند که از امروز دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
همزمان با اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان اردبیل، کنشگران ترک در سطح شهر اردبیل از دیروز اقدام به دیوارنویسی اعتراضی کرده‌اند.
“دیوارهای زندان، همبستگی ما را نمی‌تواند جدا کند”
“عباس لسانی در اعتصاب است”
“خشونت دولتی علیه عباس لسانی افزایش یافته است”
اینها مثال‌هایی از دیوارنویسی‌ها در سطح شهر اردبیل در همبستگی با اعتصاب غذای عباس لسانی و دیگر زندانیان سیاسی اردبیل هستند.
حق تعیین سرنوشت از حقوق اولیه اقوام و هویت‌هاست که دولت‌های مرکزی پهلوی و جمهوری اسلامی آن را از مردم این جغرافیا سلب کرده‌اند و فعالان حق تعیین سرنوشت را اغلب با شدیدترین سرکوب‌ها مواجه کرده‌اند.
ما بارها فریاد زده‌ایم مادامی که سرکوب و استثمار سیستم مرکزی و هویت ناسیونالیستی غالب آن جاری است، هرگز نمی‌توان صحبت از آزادی داشت. ملت‌ها و جمعیت‌های مختلف ساکن در جغرافیای سیاسی ایران طی سالها نصیبشان از ساختار سیاسی فقط استثمار و چپاول و سرکوب و محرومیت بوده است. هر بار صدایی از این جمعیت‌ها در آمده با برچسب تجزیه‌طلبی از جانب رسانه‌های رسمی و جریان غالب خبری نیز رانده شده‌اند.
نتیجه‌ی این فرایند سرکوب و محروم‌سازی چیزی جز تورم هویتی، تشدید نزاع‌های قومیتی و گسستگی اجتماعی نبوده است.
با انواع برچسب و طرد کردن نمی‌توان حق تعیین سرنوشت را نادیده گرفت. سرکوب‌ها و تحمیل محرومیت از جانب حکومت‌های مرکزی بالاخره به هر قیمت واکنش خواهد گرفت. فعالان ترک، کرد، بلوچ، عرب، گیلک، لر و… حتی اگر از جانب جریان رسمی رسانه‌ها طرد و بایکوت شوند برای حقوق دموکراتیک عینی‌ای می‌جنگند و پیش می‌روند که نمی‌توان آن را با سرکوب متوقف کرد.
حق تعیین سرنوشت حق بدیهی همه گروه‌های قومی و ملت‌هاست و آنان که در ساحت سیاست رهایی‌بخش عمل می‌کنند نمی‌توانند کنشگران این حوزه را با همه اختلافات و اتفاق‌نظرهای مختلف نادیده بگیرند.
امروز کنشگران اردبیلی با قمار بر سر جان خود، همبستگی‌ای را نمودار ساخته‌اند تا صدایشان شنیده شود.
