از شکاف میان حکومتیان تا به امروز نمیتوان بوضوح سخن گفت. تداوم مبارزات خیابانی و همبستگی کارگران در امتداد اعتصابات سراسری آنها و بویژه صنعت نفت و پتروشیمی میتواند از سویی بنیه قیام با شکوه مردم کشورمان را افزایش دهد و از سوی دیگر شکافهای درون حکومتی را تعمیق کرده و شفافتر سازد. چنانچه شاهد این روند باشیم سپس و بر اساس تعاریف کلاسیک تاکنونی میتوان از شرایط عینی انقلاب اجتماعی در ایران سخن گفت. فراموش نکنیم که این موقعیت زمانی است که پائینی ها نخواهند و بالایی ها نتوانند. هنوز نمیتوان از شرط دوم با قطعیت سخن راند زیرا بخشی از نهادهای سرکوب جمهوری اسلامی هنوز بکار گرفته نشده اند و

 

---

 

 

تداوم اعتراضات و مختصات جدید

بهروز سورن

هرچه شعله های اعتراضات افروخته تر میشود و تداوم می یابد یک لغت بیشتر و بیشتر رنگ می بازد و آنهم گفتمان براندازی رژیم حاکم است. آنچه فروزانتر میشود اما گفتمان انقلاب است.انقلابی که همانطور که می بینیم در دستهای پر توان مردمی است که همانند دریایی لایزال با هزاران ابتکار صحن خیابانها و دانشگاهها و مدارس و کارخانجات را از آن خود کرده اند و اوج می گیرند.

فرهنگیان و فعالین صنفی آن نیز آستین ها را بالا زده اند تا درسهایی جدیدتر به جانیان حاکم بدهند و به ستونهای مقاومت و اعتراض بپیوندند و در تاریخ مبارزات مردم کشومان همیشه معلمان و دانش آموزان غم مشترک داشته اند. بنابر این حضور معلمان و دانش آموزان را نیز در صحنه خواهیم دید.

جای اعتصابات سراسری, کارگران و تشکلهای پرشمار آنها در این اعتراضات خالی بود.بویژه نفتگران که میتوانند گلوگاه و شریانهای تنفسی استبداد حاکم را ببندند. از پیش میدانیم که اعتصاب مدرسه انقلاب است

برای سرنگونی اینگونه حکومتهای استبدادی که با دیکتاتوری مطلق و ابزار سرکوبش هنوز پابرجاست تنها کافی نیست که پائینی ها محرومان, ستم خوردگان و پابرهنگان نخواهند بلکه ناتوانی حکومتیان در حکومت کردن و بکارگیری نظم حکومتی شان و کارکرد مکانیزم های معمول اقتصادی و اجتماعی شان نیز شرط است. تبصره این ناتوانی که آنهم ضروری است, شکاف میان حکومتیان است که هنوز دیده نمیشود اما با بالا گرفتن اعتراضات و تداوم آنها بایستی در انتظار آن نیز بود. هر چند حمایت بخش بزرگی از هنرمندان و ورزشکاران و شخصیت های داخل کشور نشان از جوانه زدن این شکاف ها را با خود همراه دارد.

آزادی با نان و حجاب در پیوندی ناگسستنی است. این پیوند از ترکیب جمعیتی حاضران در صحن خیابانها مشهود است. اما با نگاهی به مکانهای اعتراضی و محل وقوع تظاهرات ها دیده میشود که اغلب آنها در خیابانهای مرکزی و کناره غربی و شرقی تهران صورت گرفته است. تهرانی که میتواند کلید همه ماجراها باشد. هنوز نجوای انقلابی اجتماعی از محله های کارگر نشین و محرومتر این شهر کمتر شنیده شده است.

حمایت های وسیع بین المللی و اهمیت بسیاردنیای مجازی پس از خروش سراسری مردم ایران نشان داد که قیام زمانی بثمر خواهد رسید که این دو مولفه را در کنار خود داشته باشد. موقعیت سیاسی در منطقه, سرانجام برجام و یارگیری های روسیه, چین و ایران موجب شد تا با انگیزه های متفاوت ارتباطات جمعی دنیای غرب به خبررسانی و افشاگری های گسترده ای درباره وقایع ایران بپردازند و امر حضور اعتراضی ایرانیان خارج کشور در این نیمه دنیا را ممکن کنند.

نقش نسل جوان در این مرحله از مبارزات سراسری مثال زدنی است. این نسل نشان داد که سرکش است و میخواهد که سرنوشت خود را خود در دست بگیرد و برای آینده خود نقشه ها دارد و تاریخ ساز باشد. دانشگاههای کشور و بویژه در تهران ستادهای مبارزاتی شده اند و فراخوانهای محله ای رو به این مکانها دارند و تجمع در برابر دانشگاهها را پیش رو خود گذاشته اند.گسترش اعتراضات در دانشگاههای کشور نشاندهنده نقش آگاه گرانه و سازماندهنده دانشجویان در همبستگی با معلمان و فرهنگیان و دانش آموزان می باشد.

از شکاف میان حکومتیان تا به امروز نمیتوان بوضوح سخن گفت. تداوم مبارزات خیابانی و همبستگی کارگران در امتداد اعتصابات سراسری آنها و بویژه صنعت نفت و پتروشیمی میتواند از سویی بنیه قیام با شکوه مردم کشورمان را افزایش دهد و از سوی دیگر شکافهای درون حکومتی را تعمیق کرده و شفافتر سازد. چنانچه شاهد این روند باشیم سپس و بر اساس تعاریف کلاسیک تاکنونی میتوان از شرایط عینی انقلاب اجتماعی در ایران سخن گفت. فراموش نکنیم که این موقعیت زمانی است که پائینی ها نخواهند و بالایی ها نتوانند. هنوز نمیتوان از شرط دوم با قطعیت سخن راند زیرا بخشی از نهادهای سرکوب جمهوری اسلامی هنوز بکار گرفته نشده اند و بر اساس مختصات سیاسی, اقتصادی و جغرافیایی ایران جمهوری اسلامی تا آخرین نفس و گلوله اش در برابر مردم به جنایاتش ادامه خواهد داد و همه امکانات و ترفندهای موجود را برای بقای حاکمیت خویش بکار خواهد گرفت. زمزمه مخالفت بارامی در میان نیروهای حکومتی شکل گرفته است و میرود تا بالا بگیرد. در میان طلاب بویژه و بخش بزرگی از بازاریان که تا چندی پیش در رکاب حاکمان بودند.

محو تدریجی گفتمان براندازی را شاهدیم. هر چه این اعتراضات گسترده تر و طولانی تر میشود, نقش تعیین کننده و بی شبهه مردم در تغییر رژیم و دستیابی به مطالباتشان پر رنگ تر میشود. امیدهای کاذب برخی از نیروهای اپوزیسیون به این نماینده سنا و عضو کنگره آمریکا و یا دخالت آمریکا و اسرائیل برای تغییر رژیم در ایران بیشتر نقش بر آب میشود. نه از شعار رضا شاه روحت شاد خبری هست و نه از رفراندم و وعده های پوچ دیگر. آنچه امروز بر همگان مسجل است اینکه سرنوشت و سقوط حاکمیت تنها و تنها با قیامی سراسری و همبسته در صحن خیابانها و دانشگاهها, مدارس و کارخانجات تعیین خواهد شد. متاسفانه خوی وحشیانه و جنایتکارانه حاکمان راهی جز قیام مسلحانه و تعیین تکلیف کردن نهایی برای مردم کشورمان باقی نخواهد گذاشت.

دانشجویان کشور میروند تا نقش تاریخی خود را بازی کنند. تجمعات اعتراضی آنان در سیزده روز گذشته همواره روندی گسترش یابنده داشته است و شعارهای کلیدی این جنبش عظیم را طرح و فراگیر کرده اند. خشم حکومتیان از این طیف و بازداشتهای وسیع آنان خود نشان میدهد که جمهوری اسلامی به جایگاه کلیدی آنان در مبارزات داخل و خارج از دانشگاه ها پی برده است و بازداشت فعالین دانشجویی را بشدت دنبال میکند.

 

لیست دانشگاه‌هایی که این لحظه به حرکت تحریم کلاس‌ها پیوسته‌اند:

دانشگاه شهید بهشتی

دانشگاه تهران

دانشگاه صنعتی شریف

دانشگاه هنر شیراز

دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

دانشگاه یاسوج

دانشکده هنر دانشگاه سوره

دانشگاه صنعت نفت آبادان

دانشگاه علوم پزشکی شیراز

دانشگاه بوعلی‌سینا همدان

دانشگاه چمران اهواز

دانشگاه علم و صنعت

دانشگاه علوم توانبخشی تهران

دانشگاه الزهرا

دانشگاه خواجه‌نصیر

دانشگاه هنر تهران

دانشگاه خوارزمی

دانشگاه علامه

دانشگاه علم و فرهنگ

دانشگاه پلی‌تکنیک

دانشگاه تبریز

دانشگاه گیلان

دانشگاه فردوسی مشهد

دانشگاه بین‌المللی قزوین

دانشگاه هنر تبریز

دانشکده هنر دانشگاه دامغان

دانشگاه فنی دکتر شریعتی تهران

دانشگاه گرمسار

دانشگاه علوم پزشکی تبریز

دانشگاه نوشیروانی بابل

دانشگاه صنعتی شیراز

دانشگاه آزاد تهران مرکز

دانشگاه علوم پزشکی گیلان

دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

دانشگاه خیام مشهد

دانشکده فنی و حرفه‌ای الزهرا مشهد

دانشگاه صنعتی جندی شاپور

دانشکده فنی انقلاب اسلامی

دانشگاه غیرانتفاعی زند شیراز

دانشگاه اصفهان

دانشگاه هنر اصفهان

دانشگاه یزد

موسسه آموزش عالی علوم شناختی

دانشگاه علوم پزشکی تهران

دانشگاه تفرش

دانشگاه آزاد واحد تهران شمال

دانشگاه آزاد تهران واحد سوهانک

دانشگاه علوم پزشکی کردستان

دانشگاه آزاد کرج

دانشگاه رازی کرمانشاه

دانشگاه صنعتی شاهرود

دانشگاه علوم پزشکی ایران

دانشگاه آزادشهر قدس

دانشگاه هرمزگان

دانشگاه خلیج فارس بوشهر

دانشکده دندانپزشکی همدان

دانشگاه علوم تحقیقات

دانشگاه حکیم سبزواری

دانشگاه صنعتی همدان

دانشگاه صنعتی سهند

دانشگاه آزاد اصفهان

دانشگاه ازاد مشهد

دانشگاه نیشابور

دانشگاه سمنان

دانشگاه کاشان

دانشگاه لرستان

دانشگاه تربیت مدرس

دانشگاه علوم پزشکی تبریز

دانشکده دندانپزشکی کرمان

دانشگاه صنعتی سجاد

دانشگاه شیراز

دانشگاه بین‌المللی قزوین

دانشگاه علوم پزشکی البرز

دانشکده فنی هفده شهریور کرج

دانشگاه ارومیه

دانشگاه صنعتی اصفهان

دانشگاه علوم پزشکی بابل

دانشکده فنی فومن دانشگاه تهران

دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان

دانشگاه آزاد رشت

دانشگاه مارلیک نوشهر

دانشگاه معماری و هنر پارس تهران

مرکز آموزش عالی و فنی‌مهندسی بویین زهرا

دانشگاه آزاد رودهن

دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

دانشگاه علوم پزشکی گلستان

دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات

دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد

دانشگاه شهید باهنر کرمان

بهروز سورن
30.09.2022

 

---