این زندانی بر اساس مشاهدات خود اظهار می‌دارد که وقایع رخ داده در شب آتش‌سوزی زندان اوین از قبل برای سرکوب زندانیان برنامه‌ریزی شده بود. او ابتدا درباره فضای حاکم بر بند ۸ بعد از حادثه آتش‌سوزی چنین توضیح می‌دهد:
«وزارت اطلاعات آمده بند [۸] را تحت کنترل گرفته است و می‌خواهند پرونده‌سازی کنند و بگویند شما همه با هم هماهنگ بودید، از قبل برنامه‌ریزی داشتید، این دروغ محض است. من منکر این نمی‌شوم که شرایط اجتماعی بیرون تأثیر گذاشته بر داخل [زندان]، اینجا مجمع بود، سرودخوانی بود، شعاردهی بود، همه این‌ها بود، البته در اعتراض به این‌که گارد را جمعه آورده بودند، مدام محدودیت ایجاد می‌کردند، در ِجدید می‌گذاشتند، فشار می‌آورند به همه… به هر حال یک بهم پیوستگی با قیام بیرون قطعا در ذهن همه وجود داشته است، ولی خودجوش بود، از چه جهت؟ چون یک‌دفعه تیراندازی شروع شد…»

این زندانی که در بند ۸ زندان اوین محبوس بوده، می‌گوید اعتراض‌ها آن شب نه تنها برنامه‌ریزی نشده بود، بلکه در واکنش به تیراندازی و حمله نیروهای امنیتی به بند ۷ به صورت کاملا خودجوش صورت گرفت. او توضیح می‌دهد تا قبل از آغاز تیراندازی فضای زندان کاملا معمولی مانند دیگر روزها بود:
«وقتی تیراندازی به بند ۷ شروع شد که به بند ما چسبیده است، دور تا دور ساختمان تیراندازی شد همه داشتند برای شام خودشان را آماده می‌کردند، یکی حمام بود، یک قارچ سرخ می‌کرد… این‌ها به نوعی می‌خواهند پرونده‌سازی کنند. ولی [بند] هفتی‌ها شورش را شروع کردند، یک سری از آنها داشتند به سمت ما می‌آمدند و یک‌سری هم داشتند فرار می‌کردند، فشار و خشم بود که بیرون زد، ابتدا کسی داخل حیاط نرفت، هیچ‌کس نمی‌خواست داخل حیاط برود. می‌خواستند به افسر نگهبانی بروند جواب بگیرند، گاز اشک‌آور و تیر ساچمه‌ای زده شد، خود فرمانده یگان که جرأت نداشت بالا بیاید از پایین گفت بروید داخل حیاط، گفتیم داریم خفه می‌شویم بالا که در سالن‌ها بدتر است، اینجا ساختمان اداری بوده تهویه ندارد، خودشان گفتند بروید داخل حیاط که خیلی‌ها رفتند، یک ساعت یک ساعت‌ونیم این ماجرا ادامه داشت و یک مامور گارد هم جرأت نکرد بالا بیاید، همه سمت بند هفت بودند. بعد راکت می‌زدند، ۹ تا موشک جنگی و نارنجک زدند، هزار و ۶۲۰ گلوله جنگی آن شب به سمت بند هفت و دورتادور اینجا شلیک شد.»

این زندانی بند ۸ که آن شب از نزدیک شاهد وقایع زندان اوین بوده، تاکید می‌کند هیچ‌کس قصد فرار نداشت و زندانی‌ها با خود پتو می‌آوردند و آتش می‌زدند تا جلوی سوزش چشم‌ها به دلیل شلیک گاز فلفل را بگیرند. او سپس به هم‌دستی تعدادی از زندانیان و زندانبان‌ها برای ایجاد فضای مشتنج و آسیب رساندن به زندانیان اشاره می‌کند:
«چند نفر هم‌دست زندانبان‌ها بین زندانی‌ها هستند که اسم یکی از آنها … است که هم‌دستی کرد و در را به روی بچه‌ها بست. وقتی گفتند بروید داخل حیاط، بعضی‌ها می‌خواستند پتو با خودشان ببرند با در بسته‌ای که پشت‌اش آتش‌سوزی راه انداخته بودند، مواجهه شدند. بچه‌ها نتوانستند در را بشکنند و بالا بیایند، هیچ مقابله‌ای نمی‌خواستند با گارد داشته باشند. یکی دیگر به اسم … اینجا هم‌دست زندانبان بود. … هم‌دست رئیس بند، محمودی بود، حمید ضیایی که قبلا بازپرس بوده و اینجا زندانی است، هنوز آدم‌فروشی می‌کند. … آمار همه افرادی که بالا بودند را داد و بعد از این‌که ماجرا تمام شد، دوباره چند نفر را به دلیل آدم‌فروشی او به رجایی‌شهر بردند، در میان این بلبشو او تا ساعت یازده‌ونیم در افسرنگهبانی آن پایین ایستاده بود.» [اسم‌هایی که به جای آنها “…” گذاشته شده، نزد زمانه برای تحقیق بیشتر محفوظ است.]

این زندانی در ادامه به حمایت زندانیان سیاسی بند ۸ از بند ۷ اشاره می‌کند که باعث می‌شود برنامه‌ریزی زندانبان‌ها برای سرکوب بهم بریزد:
«تمام مسئله سرکوب از قبل برنامه‌ریزی شده بود، چون بارها زندانی‌ها خواستند حسن رعیت منتقل شود چون دعوا درست می‌کرد، نوچه‌هایش را می‌فرستند زندانیان را می‌زدند و باعث شد چند نفر خون‌ریزی کنند، ولی آن روز ظهر یک دفعه منتقل می‌شود، مهدی رفسنجانی را نمی‌گذارند برگردد، همان روز ظهر ما باتون‌ها و دستبندهای جدید را به چشم دیدیم، شیفت‌های پاسدارها ۲۴ ساعته شد، از روز قبل تک تیرانداز بالا گذاشته بودند، تمام این‌ها برای سرکوب برنامه‌ریزی شده بود. ولی ابتکار بند هشت تمام بازی را بهم ریخت و در باتلاقش گیر کردند.»

منبعی که صدای او از داخل زندان اوین به دست زمانه رسیده تعداد کشته‌شده‌های بند ۷ را بسیار زیاد -بیشتر از روایت رسمی جمهوری اسلامی- عنوان کرده است و اشاره می‌کند که جنازه‌ها را با وانت به بیرون از زندان منتقل کرده‌اند و به گفته او زندانیانی که در بهداری زندان حضور داشتند، این صحنه را مشاهده کرده‌اند:
«حتی یکی از زندانیان می‌گفت تیر خلاص هم به برخی از زندانیان زده‌اند. شلیک گاز اشک‌آور و تیراندازی به سمت پنجره اتاق‌ها بود و دیروز آمدند این‌ها را از لوله‌ها و دیوارها بیرون کشیدند. دور تا دور پنجره‌ها تیر خورده، وضعیت عجیبی بود. در حال حاضر ۴۳ نفر در قرنطینه رجایی‌شهر هستند و قرار است برای آنها سالن بگیرند. چند نفر هم آزاد شدند، آنهایی که گلوله خوردند به بهداری رفتند و برگشتند، ولی دکتر موحد از اعزام آنها به بیمارستان جلوگیری می‌کند.»

این زندانی به زخمی شدن یاشار توحیدی، دانشجوی هوا و فضای دانشکده علوم تحقیقات اشاره می‌کند. به گفته او این دانشجوی زندانی از ناحبه سفیدرانش تیر خورده است و به دلیل خون‌ریزی شدید به بیمارستان بقیه الله منتقل شده است. او از نگرانی‌ها درباره وضعیت یاشار توحیدی خبر داد.

در اولین روز بعد از حادثه زندان اوین، برخی منابع از سرکوب و ضرب و شتم زندانیان بند ۸ توسط فردی به نام «سرهنگ محمودی» خبر داده بود، این زندانی نیز با اشاره به نقش رئیس بند ۸ در ضرب و شتم زندانیان می‌گوید:
«سرهنگ محمودی، رئیس بند هشت بعد از این‌که بچه‌ها داخل حیاط گیر افتادند، دست‌های هم را گرفتند و روی زمین خوابیدند، سرهنگ محمودی با باتون روی زخم‌های آنها زده بود، کتف، سر، دندان و پاهایشان سیاه و کبود شده بود، کاری که گارد نکرد را سرهنگ محمودی کرد. بعد هم بالا آمد و با همان تیم بچه‌های بالا را زد، با باتون می‌زد و فحش می‌داد و می‌گفت مادرهای شما را به عزایتان می‌گذارم و روز مرگ تک‌تک شما فرا رسیده است، این عین حرفی بود که زد.»