ژیلا خیر را آزاد کنید. نه به این دلیل که او بی گناه است. نه به این دلیل که جای معلم زندان نیست. نه به این دلیل که او افتخار آموزش و پرورش کازرون است. ( که البته همه ی اینها هست) اما بیشتر به این دلیل که در طول این یک ماه به تعداد دانش آموزان ژیلا خیر به مخالفان سرسخت خود افزوده اید. حالا شما دلتان خوش باشد که این دانش آموزان را ارشاد می کنید. ما این بچه ها را بهتر از شما می شناسیم!

 

---

 

برای خواهرم ژیلا خیر

امضا: محفوظ

ساکت است. مثل همه هنرمندان. بی سروصدا و بی هیاهو آنقدر که کسی متوجه حضورش نمی شود چرا که هنرمندان حضورشان را در آثارشان نشان می دهند. از همه بیشتر کار می کند و کمتر حرف می زند. یک فعال صنفی صادق به معنی واقعی کلمه. هر کجا کاری روی زمین مانده باشد و او بتواند انجام دهد دریغ نمی کند. به کار جمعی ایمان دارد.صبور است و بزرگوار.
او ژیلا_خیر است. گل سر سبد معلمان کازرون که این شهر باید به داشتن معلمی چون او به خود ببالد اما متاسفانه بیش از یک‌ماه است که دور از دانش آموزانش در بازداشت به سر می برد.

به چه اتهامی؟ دفاع از شان و منزلت درس هنر. خانم باقری مدیر مدرسه بدون اجازه او کلاس درسش را در اختیار نماینده بسیج قرار داده تا برای بچه ها سخنرانی کند. او با مدیر بحث لفظی پیدا می کند که چرا نماینده بسیج را به کلاسهای دیگر نفرستاده و برای درس هنر ارزش قائل نشده است.ظاهرا به هنگام سخنرانیِ نماینده بسیج هم دانش آموزان با سخنران بحثشان شده و خانم خیر از بچه ها دفاع می کند. همین! پس از آن خانم باقری کلاس درس را از خانم خیر گرفته و تا چند هفته از ورود او به مدرسه جلوگیری می کند.اداره آموزش و پرورش کازرون نه توان مقاومت در برابر این مدیر زورگو را دارد و نه توان پیدا کردن مدرسه ی مناسب برای خانم خیر. پس از آن، گزارش مدیر مدرسه و پرونده سازی و باقی ماجرا. مضحک است ولی باید باور کنیم که اصل داستان همین است.

می گویند تا دو سه هفته پس از بازداشت ژیلا کلاسش خالی و بدون معلم بود.‌ او قبل از بازداشت هم تا یک ماه حق رفتن به کلاس نداشت. ظاهرا در این مدت به جای ایشان یک روحانی به کلاس درس می رفت و دانش آموزان را ارشاد می کرد! تا اینکه بالاخره یک معلم بازنشسته پیدا کردند اما کدام معلمی در حد و قواره ژیلاست که بتواند جای خالی اش را در کلاس پر کند؟ البته این چیزی از بی مسئولیتی آموزش و پرورش کازرون کم نمی کند. اداره ای که نه تنها برای معلم بازداشتی اش کاری نکرده بلکه حتی به اصلی ترین وظیفه خود که تامین معلم برای کلاسهای درس است نیز به ضعیف ترین شکل ممکن عمل کرده است. جامعه فرهنگیان این بی کفایتی را به خاطر خواهد سپرد. این که ریاست اداره آموزش و پرورش در مقابل یک ارگان نظامی تسلیم محض می شود و دانش آموزان یک کلاس را دربست در اختیار یک روحانی قرار می دهد که آنها را ارشاد کند! البته آن ارگان نظامی می تواند از روحانی ارسالی اش بخواهد که گزارش جلسات حضور در کلاس خانم خیر را ارائه کند تا معلوم شود او دانش آموزان را ارشاد کرده است یا دانش آموزان، او را؟!

اما سوال این است:هدف از بازداشت ژیلا خیر چیست؟ آنها خود بهتر از ما می دانند که این معلم هنرمند و دلسوز مرتکب هیچ عمل غیرقانونی نشده است.اما چرا باید ۳۶ روز در بازداشت بماند و چشم انتظار رافت قاضی که به قید وثیقه آزاد شود؟ پاسخ این سوال همان پاسخی است که در رابطه با بازداشت تمام معلمین در سراسر کشور می توان داد:ساکت کردن معلمان آگاه و فعال و دلسوز و انداختن آنها به پروسه طولانی و فرسایشی بازداشت و وثیقه و زندان و شکنجه روحی و روانی خانواده های آنان تا مبادا دیگر پایشان را از گلیمشان درازتر کنند و حرفی از حق و حقوق قانونی خود بزنند.
و همچنین ایجاد رعب و وحشت در میان بدنه فرهنگیان که اگر دست از پا خطا کنید و در مقابل مدیران سرسپرده و نهادهای نظامی از حقوق خود و دانش آموزانتان دفاع کنید با همین شمشیر داموکلس روبرو خواهید شد.

فرض کنیم این روشهای تکراری برای ترساندن معلمان موثر باشد اما فراموش نکنید که معلمان یک میلیون نفرند و جمعیت دانش آموزان چیزی در حدود چهارده میلیون نفر!
آیا کسی به شما نگفته که با بازداشت هر معلم، چه خشمی را در دل دانش آموزانش نهادینه می کنید؟ آیا کسی به شما نگفته که این نسل، میانه ای با ترس و وحشت ندارد؟
آقای حکومت! گیرَم که می زنید. گیرَم که می برید. با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟با بغض های پنهان در دلهای بزرگ این کودکان معصوم چه می کنید؟ با خشم فروخورده ی دختر نوجوان ژیلا خیر که بیش از یک ماه دور از آغوش مادرش شبها را به روز رسانده چه می کنید؟ این نوجوانان با نسل ما فرق دارند. از تهدید و ارعاب نمی ترسند. با توپ و تشر پا پس نمی کشند و حقشان را می گیرند حتی اگر لازم باشد آسمان را به زمین بدوزند.

ژیلا خیر را آزاد کنید. نه به این دلیل که او بی گناه است. نه به این دلیل که جای معلم زندان نیست. نه به این دلیل که او افتخار آموزش و پرورش کازرون است. ( که البته همه ی اینها هست) اما بیشتر به این دلیل که در طول این یک ماه به تعداد دانش آموزان ژیلا خیر به مخالفان سرسخت خود افزوده اید. حالا شما دلتان خوش باشد که این دانش آموزان را ارشاد می کنید. ما این بچه ها را بهتر از شما می شناسیم!

انجمن صنفی معلمان فارس

———————————–

منبع: کانال تلگرام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
kashowra@

 

---