ما گروهی از سوسیالیست‌های ایران، باورمند به دگرگونی‌های بنیادین اجتماعی_اقتصادی برآنیم با ارایه بدیل سوسیالیستی برخاسته از گویه‌ی جمعی پویا، خلاق و بهم پیوسته و با درس آموزی از تجارب انقلابی تاریخ بشری در جهان و تاریخ معاصر جامعه ایرانی، راه حل های اساسی را از دل واقعیت‌ها، تعارضات و تضادهای طبقاتی موجود، کشف، ارائه و به کار بندیم.



مولدسازی دارایی‌های دولت یا حراج دارایی‌های مردم؟ – گروه نویسندگان سرخط⁩

دولت ابراهیم رئیس آش جدیدی پخته است و مصوبه‌ی جدیدی را با امضای علی خامنه‌ای تصویب کرده با نام «مولدسازی دارایی‌های دولت». آش جدیدی که برای خریدارانش یک وجب روغن دارد و برای مردم کاسه‌ی خالی. اما داستان این مولدسازی از چه قرار است؟

 


 

مولدسازی دارایی‌های دولت یا حراج دارایی‌های مردم؟

⁨⁨دولت ابراهیم رئیس آش جدیدی پخته است و مصوبه‌ی جدیدی را با امضای علی خامنه‌ای تصویب کرده با نام «مولدسازی دارایی‌های دولت». آش جدیدی که برای خریدارانش یک وجب روغن دارد و برای مردم کاسه‌ی خالی. اما داستان این مولدسازی از چه قرار است؟

زبان به کام سیاست
«همواره ترکیبات زبانی جدیدی از سوی سیاست‌مداران ساخته می‌شود برای به فراموشی سپردن واژه‌ها و معناهایی که یا دیگر در اولویت سیاسی نیستند؛ و یا حضورشان در زبان رایج و روزمره، به سود سیاست‌گذاری‌ها و عملکردهای سیاسی نیست. پس بار معنایی‌شان از لحاظ سیاسی-اجتماعی- اقتصادی و… ایجاب می‌کند که از دایره‌ی کاربرد روزمره بیرون رانده شوند. و در مقابل، اصطلاح‌ها و ترکیب‌ها و واژه‌هایی متفاوت جایگزین شود و اشاعه یابد. ازاین‌رو مثلاً مدارس غیرانتفاعی و مدارس نمونه‌ی مردمی و غیرمتمرکز کردن آموزش‌وپرورش و واگذاری آموزش‌وپرورش به مردم و… با تکرار و تأکید به کار می‌رود و رواج می‌یابد تا در حقیقت جای آموزش رایگان را بگیرد، و مدارس ملی و خصوصی با سرمایه‌ی بخصوصی گسترش یابد، و امکانات آموزشی را در اختیار کسانی قرار دهد که از امکان مالی برخوردارند».
محمد مختاری، وقتی جملات بالا را در مقاله «زبان به کام سیاست» می‌نوشت مصادیق آن را هم نوشته بود: از تعدیل نیرو به جای اخراج کارگران گرفته تا اقشار آسیب‌پذیر به جای محرومان و خصوصی‌سازی.

خصوصی‌سازی
سال ۱۳۹۸ بود که رهبر مستضعفان جهان! فکر کرد معنای مستضعف نیازمند تعریف جدید است. و تعریف زبانی فعلی تقریبا همه را جز خودشان شامل می‌شود. به همین دلیل دست به خلق معنای تازه‌ای از واژه مستضعف زد تا این ائمّه و پیشوایان بالقوّه‌ی عالَم بشریّت باشند که در زمره‌ی مستضعفین قرار گیرند نه کارگران و معلمان و فرودستانی که اخبار خودکشی و خودسوزی‌هایشان برای نداشتن حقوق اولیه زندگی هرروز بیش‌تر از دیروز به گوش می‌‌رسد.
اما تغییر معنایی صرف کلمات آن کارکرد و کاربردی که محمد مختاری به آن اشاره می‌کند را ایفا نمی‌کند. به هرحال معنایی بین‌الاذهانی و عمومی در جامعه درباره کلمات وجود دارد. اینجاست که خلق واژگان جدید به کمک سیاست‌مداران می‌آید.
اگر واژه «خصوصی‌سازی» کلیدواژه اختراعی دهه ۷۰ بود تا جامعه به سمت توسعه و سازندگی- بخوانید نئولیبرالیسم- گام بردارد، امروز تق همان خصوصی‌سازی هم درآمده است. از خود شخص خامنه‌ای که در سال ۸۸ سیاست‌های اصل ۴۴ مبنی بر خصوصی‌‌سازی را ابلاغ کرد-و به موجب آن بخش‌هایی از دولت مثل نهادهای امنیتی و خدمات درمانی و آموزشی فروخته شد- تا مدافعان راستین آن در سیاست‌گزاران اقتصادی حکومت نظیر غنی‌نژاد و .. حالا از مضرات خصوصی‌ سازی و درست اجرانشدن خصوصی‌سازی سخن می‌گویند. واژه «خصولتی» را نیز همین‌ها ابداع کردند برای اینکه مقدمه‌ای باشد برای این‌که بگویند «خود خصوصی‌‌سازی خوب است. این شیوه اجرای آن است که غلط است». این در حالی است که انبوهی از خصوصی‌سازی‌های واقعی(!) و نتایج زیان‌بار آن همچنان پیش روست. واگذاری شرکت هفت‌تپه و هپکو و کشت و صنعت مغان و .. که همه‌ی این‌ها به قول آقایان به بخش خصوصی حقیقی واگذار شدند و همچنان جز ورشکستگی آن بنگاه و حقوق معوقه و اخراج و بیکاری برای کارگران نتیجه‌ای نداشت. حالا که هیچکس خصوصی‌‌سازی را گردن نمی‌گیرد، چه کاری بهتر از خلق واژه‌ای جدید؟ این‌جاست که «مولدسازی» پا به میدان می‌گذارد.

مولدسازی
‌وب‌سایت رسمی دولت ابراهیم رئیسی، قاتل دهه ۶۰ و قاتل امروز، روز جمعه، ۷ بهمن‌ماه، مصوبه‌ای را منتشر کرد که با تایید علی خامنه‌ای، اختیار فروش اموال «مازاد» دولت را با هدف اعلام‌شده «جبران کسری بودجه» به یک «هیئت عالی» متشکل از هفت عضو می‌دهد. مصوبه‌ای جدید که تحت لوای نام «مولدسازی دارایی‌های دولت»، و در واقع جهت پر کردن کسری بودجه دولت، دست به حراج همه اموال باقی‌مانده‌ی مردم زده است.
هفت عضو این هیئت عالی عبارتند از محمد مخبر، معاون اول رئیس‌ جمهور، احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد، احمد وحیدی، وزیر کشور، مهرداد بذرپاش، وزیر راه، مسعود میرکاظمی، رئیس سازمان بودجه و برنامه، یک نماینده از طرف رئیس مجلس، و یک نماینده از طرف رئیس قوه قضاییه.

به اسامی نگاه کنید. محمد مخبر با آن سابقه درخشان فساد در ستاد اجرایی فرمان امام و بنیاد مستضعفان و هولدینگ‌های وابسته به آن در بانک سینا و …، مهرداد بذرپاش با تمام دزدی‌ها و رسوایی‌های اقتصادی در بنیاد تعاون سپاه و ستاد اجرایی فرمان امام و شرکت سایپا و ایران‌خودرو و البته بورسیه غیرقانونی و دزدی حتی در پایان‌نامه‌ی دکتری. مابقی اسامی هم در این مملکت هزار دزد وضع بهتری از این‌ها ندارد.

اما این مصوبه به این اسامی و این واگذاری بی‌قید و شرط و فروش اموال مردمی محدود نمی‌شود.
با تایید سرسلسه‌ی دزدها، علی خامنه‌ای، اعضای این هیئت عالی نسبت به تصمیمات خود در فروش اموال مازاد دولت (بخوانید مردم) ایران از هر گونه تعقیب و پیگرد قضایی مصون هستند. در واقع این مصوبه در همین آغاز کار با مصونیت قضایی دادن به عاملین آن راه هرگونه پیگرد احتمالی را نیز بسته است.

ستاد اجرایی فرمان امام و چوب حراج‌ به اندک باقی‌مانده‌های اموال مردم
این روزها اخباری مبنی بر فروش و واگذاری شرکت‌های پالایش گاز پارسیان و فجر جم منتشر شده است. هر فروشی لاجرم خریداری دارد. خریدار کیست؟ بنیاد برکت. بنیاد مالی‌ای که به طور مستقیم زیر نظر شخص خامنه‌ای است، معاف از مالیات است و از آن مهم‌تر هرجا نامی از فساد است، اسم ستاد فرمان اجرایی امام می‌درخشد. بنیاد برکت نیز مجموعه‌ای است تحت حمایت ستاد اجرایی فرمان امام. حالا بیایید اسامی این هیئت مولدسازی (مخبر، بذرپاش و ..)، سابقه‌‌شان در ستاد اجرایی فرمان امام و این واگذاری را کنار هم بگذاریم.

دهه ۸۰ که خصوصی سازی توسط علی خامنه‌ای قانونی شد، بخش بزرگی از شرکت‌ها و نهادهای تا پیش از این دولتی، توسط سازمان‌های حکومتی مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا افراد و مقام‌های با نفوذ حکومت خریداری شد. برای مثال بزرگترین شرکت مخابرات کشور که تا آن زمان دولتی بود، به نام خصوصی‌سازی از سوی کنسرسیومی متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ستاد اجرایی فرمان امام که هر دو زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی است، خریداری شد. حالا در سال ۱۴۰۰ و با فرمان مولدسازی هم شرکت‌‌های نفت و گاز توسط ستاد اجرایی فرمان امام خریداری می‌شود و این تازه سرآغاز ماجراست.

پرواضح است که داستان این مولدسازی تازه نیز چیزی جز تقویت مافیای مالی موسسات شخصی خامنه‌ای و چوب حراج‌زدن به اندک باقی‌مانده‌های «اموال مردمی» نیست. اموالی که یک دور از دست مردم گرفته‌شده و نام «اموال دولتی» بر آن نهادند و سالهاست در تلاش‌اند تا آن‌‌ها را بدل به «اموال خامنه‌ای و شرکای اقتصادی»اش کنند.

——————————————

گروه نویسندگان سرخط⁩
28 ژانویهٔ، 2023⁩
https://t.me/SarKhatism

 


 

دسته : اجتماعي, سياسي, مقالات برگزيده

برچسب :

مقالات هیات تحریریه راهکار سوسیالیستی





























آرشیو کلیپ و ویدئو راهکار سوسیالیستی

html> Ny sida 1