انتخابات انجام شده در روسیه یک بار دیگر ارزیابی ما از این رخداد را به عنوان نمایشی انتخاباتی درباره حمایت مردمی فرضی از دولت بورژوایی کنونی تحت رهبری ولادیمیر پوتین تایید می‌کند. سازمان‌دهندگان نمایش بدون شرمندگی ویژه‌ای نسبت به شیوه‌های خود به اهداف خود رسیدند.

 

---

 

 

بیانیه هیئت سیاسی کمیته مرکزی حزب کارگران کمونیست روسیه درباره انتخابات ریاست جمهوری روسیه

ترجمه: داود جلیلی

انتخابات انجام شده در روسیه یک بار دیگر ارزیابی ما از این رخداد را به عنوان نمایشی انتخاباتی درباره حمایت مردمی فرضی از دولت بورژوایی کنونی تحت رهبری ولادیمیر پوتین تایید می‌کند. سازمان‌دهندگان نمایش بدون شرمندگی ویژه‌ای نسبت به شیوه‌های خود به اهداف خود رسیدند. گذشته از هر چیز، همان طور که پیش ازاین اعلام کردیم، انتخابات در شرایطی برگزار شد که کل سامانه انتخاباتی مطیع دولت کنونی است. تنها سه نماینده منتخب احزاب- پارلمان نشینان- اجازه یافتند در نمایش شرکت کنند. علاوه بر حقه‌های فنی گذشته، رای گیری سه روزه و رای الکترونیکی از راه دور نیز اضافه شدند. رقبای پوتین با بخشندگی اجازه یافتند بیش از سه درصد آرا صحیح را طبق قانون کسب کنند تا پول خوبی را از بودجه کشور به عنوان پاداش دریافت کنند. (این ها) قبل از همه حزب کمونیست فدراسیون روسیه، که نتایج اعلام شده را به هیچ وجه زیرعلامت سوال نبرد و رضایت کامل خودرا با این نتیجه کارزار انتخاباتی بیان کرد، خودشان را مخالف نشان می‌دهند.

در این رابطه توجه به این که داده‌های کمیسیون مرکزی انتخابات کاملا با حالت عملی در جامعه سازگار است به معنی خودفریبی است. با این حال، این داده‌ها ایده‌هایی از انگیزه‌های رفتار مردم ارائه می‌کنند. آشکار است که در حال حاضر بخش قابل توجهی از رای دهندگان، به دلایل مختلفی مجبورند وضعیت جاری در کشور را تحمل کنند. با معلوم بودن وضعیت نظامی بخش شمالی و وضعیت پرالتهاب مقابله با غرب چیز غیرمنتظره‌ای در این امر وجود ندارد.

برای حامیان گزینه سوسیالیستی، غافلگیری ناخوش‌آیند چیز دیگری‌ است. نامزد حزب کمونیست فدراسیون روسیه، نیکولای خاریتونوف کشاورز، آرا بسیار اندکی دریافت کرد- کم تر از ۴ میلیون یا تنها ۴ درصد. در مقایسه با نتایج پیشین حزب کمونیست فدراسیون روسیه در انتخابات ریاست جمهوری در عصر پوتین، که نامزد حزب کمونیست از ۹ تا ۱۳ میلیون یا از ۱۱.۸ تا ۱۷.۷ درصد آرا را کسب می‌کرد این یک شکست جدی است.

آیا می‌توانست غیر از این باشد؟ به نظر ما آری، می‌توانست غیر از این باشد. اجازه دهید یک بار دیگر یادآوری کنیم که حزب ما، حزب کارگران کمونیست روسیه، به رهبری حزب کمونیست فدراسیون روسیه پیشنهاد کرد تا از انتخابات برای تبلیغات واقعی در میان زحمتکشان، برای سوسیالیسم و مبارزه خود آن‌ها علیه سرمایه‌داری استفاده کند. چون این امکان وجود داشت که نه یک مخالف پارلمانی، بلکه به عنوان مثال، یک کارگر و فعال اتحادیه کارگری را نامزد نماید. البته، این گام تحت سیستم انتخابات کنونی نمی‌توانست به تغییرات بنیادی در نتایج رسمی انتخابات منجرشود، اما می‌توانست به یک چالش، نمایشی از دستور کار طبقاتی و موضع طبقاتی کمونیست‌ها تبدیل شود. این امر می‌توانست مورد توجه ده‌ها میلیون نفر از زحمت‌کشانی قرار گیرد که اکنون از سیاست مدارهای حرفه‌ای و نمایندگان مجلس حمایت نمی‌کنند. چنین تبلیغاتی می‌توانست برخی از آن‌ها را به سوی مبارزه واقعی برای حقوقشان هل دهد.

حزب کمونیست فدراسیون روسیه به پیشنهاد ما پاسخی نداد. همان طور که به پرسش‌های بی شمار فعالان خود در رابطه با نامزدی خارتونوف ۷۵ ساله قهرمان کار سرمایه‌داری، با وجود تعداد زیادی از نامزدهای امید بخش تر پاسخ نداد. آن طور که ما می‌بینیم، حزب کمونیست فدراسیون روسیه در این نمایش انتخاباتی تنها تقش یک جناح چپ زائد را که به آن واگذار شده بود ایفا کرد.

به علاوه، کارزار نامزد حزب کمونیست فدراسیون روسیه با مزخرفات خود زننده بود. مثلا، نیکلای خاریتونوف اعلام کرد که مایل نیست در این انتخابات از پوتین انتقاد کند. در این رابطه، موضع کمونیست‌ها و سازمان‌های چپی که به حمایت انتقادی از چنین نامزدی دعوت می‌کردند اشتباه بود. چون منفعلانه به کمک به کارگردانان بازی سقوط کرد تا چندگانگی و مبارزه رقابتی را به تصویر بکشند، چیزی که اصلا وجود نداشت. لازم است رفقا اکنون به این اشتباه فکر کنند، و زمان آن است که فعالان عادی حزب کمونیست فدراسیون روسیه رهبری حزب را برای چنین نتیجه رقت انگیزی مسئول بدانند.

ما با در نظر گرفتن تمام این شرایط، اعلام می‌کنیم که آمارهای رسمی حمایت از حزب کمونیست فدراسیون روسیه به هیچ وجه حاکی از حمایت از ایده‌های کمونیستی در روسیه نیست و نمی‌تواند باشد.

برخی از”چپ گرایان” به تحریم انتخابات ریاست جمهوری دعوت کردند، که عموما قابل درک و ساده است. ما موافقیم که چنین راهکارهایی می‌تواند در شرایط کاملا متفاوتی خوب باشد، در زمانی که جبهه مشترکی از تحریم فعال و سطح بالاتری از سازمان اعتراض توده‌ها وجود داشته باشد، که در شرایط کنونی عملا وجود نداشت. بعد باید چشم اندازی از کارکردن برای از هم گسیختن دهانه آبگیر وجود داشته باشد. و امروز، چون مورد ما این نیست، نادیده گرفتن انتخابات اشتباه بزرگی نیست، بلکه چنین مقاومت منفعلی بی علاقگی را تغذیه می‌کند، و علاوه بر آن در حساب نهایی درصد آرا پوتین را افزایش می‌دهد.

حزب کارگران کمونیست روسیه پیش از انتخابات پیشنهاد کرد که در شرایط کنونی، شکلی از آگاهی و رای اعتراضی برای کمونیست‌ها و حامیان ما قابل اجراتر است. در روز رای گیری، یعنی ۱۷ مارس، به محل رای گیری بروید و از حق رای خود استفاده کنید، و بعد صندوق‌ها را با اسامی تمام نامزدها پر کنید. این روش عملا ستون “مخالف همه” را جایگزین می‌کند و رای را باطله می‌سازد. تعدادی از دیگر سازمان‌ها و جنبش‌های چپ نیز همین موضع را اتخاذ کردند.

باید پذیرفت همان طور که پیش بینی می‌کردیم، این گام نتوانست و نمی‌توانست در برابر زمینه عمومی (موجود) به یک نتیجه قابل توجهی برسد. اما، در مغایرت با آرا نامزد حزب کمونیست فدراسیون روسیه و تعداد رای دهندگانی که در انتخابات شرکت نکردند، تعداد آرا باطله در مقایسه با سال ۲۰۱۸، حتی طبق داده‌های رسمی تقریبا ۴۰۰ هزار رای افزایش یافت و به یک میلیون و ۱۸۳ هزار رای بالغ شد. و در تعدادی از مناطق آمار چند برابر افزایش یافت.

در پایان، یادآوری می‌کنیم که نه زندگی ونه مبارزه در روز انتخابات آغاز یا پایان نمی‌گیرد. این که مردم در زندگی روزانه چگونه انتخاب‌هایشان را انجام می‌دهند بسیار مهم‌تر است. آگر آن‌ها مصمم به پیکار برای منافعشان باشند، اگر بر ترس و بزدلی فایق آیند، اگر صدایشان را در دفاع از خودشان و رفقایشان بلند کنند، اگر خودشان در اتحادیه کارگری واقعی و فعالیت‌های سیاسی شرکت کنند، در آن صورت انتخاب درستی می‌کنند- به درستی “رای” می‌دهند.

انتخابات گذشته یکبار دیگر دو مشکل جنبش مدرن کمونیستی را در روسیه برجسته کرد که لازم است برطرف شوند. مشکل اول غیبت حاملان ایده‌های کمونیستی در حوزه عمومی قانونی است. حزب کمونیست فدراسیون روسیه تا جایی به راست حرکت کرده است که آشکارا به حزب چپ بورژوایی تبدیل شده است، اما از اسم کمونیست برای گمراه کردن مردم استفاده می‌شود. مشکل دوم ناتوانی برای گفتگو و نارسیسیم (خودپسندی) انواع محتلف بلاگرها و “رهبران فکری” است که از کارسازنده با یکدیگر عاجزند. این انحراف بخش قابل توجهی از افرادی است که در فضای  مجازی خود را کمونیست می‌نامند.

از این رو، تنها یادآوری ضابطه بندی (فورمولاسیون) لنین باقی می‌ماند که در زمان ارتجاع تنها وظیفه حزب حفظ شخصیت انقلابی ارتودوکس آن است. که وظیفه کمونیست‌ها درآمیختن با زندگی روزمره توده‌های زحمتکش است، تا توده‌ها را تا میل به مشارکت در مبارزه سیاسی و تعقیب سیاست کارگری خودشان بالا بکشند.

بنابراین فراخوان اصلی ما این است: به صفوف کسانی بپیوندید که مبارزه می‌کنند

 

۱۸ مارس ۲۰۲۴

———————————————

سرچشمه :سولیدنت

 

 

---