این‌بار نوبت فریبرز رییس دانا بود که تن رنجورش را تسلیم بیماری کند، و آن روح چون کوه استوار و چون پرنده آزاد را از این قفس تنگ برهاند

یادداشت دکتر حبیب‌الله پیمان به‌مناسبت درگذشت دکتر فریبرز رئیس‌دانا

وز شمار دوچشم یک تن کم، …

این‌بار نوبت فریبرز رییس دانا بود که تن رنجورش را تسلیم بیماری کند، و آن روح چون کوه استوار و چون پرنده آزاد را از این قفس تنگ برهاند. فریبرز درحالی صحنه را ترک گفت که در ایمان‌اش به پیروزی آزادی و عدالت و برابری سوسیالیستی بر ظلم، جباریت و نابرابری نظام سرمایه‌داری، کمترین تزلزلی راه نیافته بود. پیش از آن که چشم از این جهان برتابد، شاهد ظهور و گسترش جنبش نوین سوسیالیسم دموکراتیک، آن هم در قلب جامعه امریکا -نیرومندترین سنگر مدافع سرمایه‌داری جهانی- بود، جنبشی که با درس گرفتن از تجربه‌های تلخ پیشین، آزادی، دموکراسی مشارکتی (شورایی) و حقوق وارزش های عالی انسانی ـ‌حقیقت، معنویت و اخلاق‌ـ را که از ملزومات اصلی برقراری عدالت و برابری است می‌شناسد وارج می‌نهد. تردید نیست که با درگذشت او، اقشار محروم و طبقات زیر خط فقر در جامعه، مدافعی صمیمی و سرسخت و طرفداران عدالت و آزادی (دموکراسی سوسیالیستی) یاری وفادار را ازدست دادند، اما جای ناامیدی نیست، زیرا نسل جدیدی از جوانان خودآگاه و آرمان‌خواه که به‌نوبه خود در پرورش آنها سخت کوشید، در همراهی با توده‌های محروم و بیداردل، دیری است در تلاش ایجاد نهادهای مدنی و همبستگی و تعاون در محافظت از حقوق اجتماعی و منابع و ملزومات زیست آزاد وانسانی خویش و تدارک زمینه‌های فکری، اجتماعی. عملی تحقق آزادی، برابری، عدالت و حقیقت و معنویت در جامعه هستند.

…وزشمار خرد هزاران بیش!