سپتامبر 19, 2020
پیام اتحاد سراسری بازنشستگان ایران در باره قتل فجیع نوید افکاری
ما بازنشستگان فرزندان خود را با مزد کار و زحمت خود و آنچنان که شایسته است بار میآوریم و هشدار میدهیم که اجازه نخواهیم داد جانهای پاک آنها را با روشهای دشمن پندار سیستم امنیتی _قضایی معمول و جاری و بغایت ضد انسانی در سلولهای مرگ بگیرند و یا آنها را کین توزانه به طناب اعدام بسپارند!
پیام اتحاد سراسری بازنشستگان ایران در باره قتل فجیع نوید افکاری
پدر و مادر و خانوادهی شریف و ارجمند نوید افکاری!
کارگران و زحمتکشان آزاده در سراسر ایران!
مردم شرافتمند استان فارس!
تسلیت ما را در اتحاد سراسری بازنشستگان ایران بپذیرید، مارا درغم بزرگ ناشی از این قتل ناجوانمردانه شریک بدانید !
با تاسف بسیار، قوه قضاییه، پس از تغییر ریاست آن، نه تنها هیچ روندی که نشانه بهبود در وضعیت این دستگاه باشد را نشان نداد؛ بلکه تاکنون به مراتب از شرایط پیشین هم ناکارآمدتر، ناعادلانهتر و ظالمانهتر عمل کرده است.
پس از دوسال پروندهای که بر اساس اقرار و اعتراف گیری تحت شکنجه شکل گرفت، به جریان افتاد و حکم ناعادلانه از پیش صادر شدهای اعلام شد و مورد اعتراض جدی داخلی و خارجی قرار گرفت ولی واکنش به این اعتراضات حتی تجدید نظر خود رئیس قوه قضاییه را هم بر نینگیخت.
تاسف بارتر اینکه همان حکم هم به روال قانونی طی نشد. علیالقاعده محکوم را باید تا اجرای حکم، زندانی تلقی کرده و حقوق زندانی را نسبت به وی رعایت کنند، ولی بعکس، به زیر شکنجه و آزار برده و بازهم علیرغم فریادهای دادخواهیاش، انسانی که بیگناهی خود را بارها اعلام کرده بود را دستمایه انتقام گیری سخت از مردم معترض قرار دادند.
در شرایطی که هر روز به خاطر بیلیاقتی و ناکارآمدی دولت و مسوولین، مردم تحت فشارهای روحی و جسمی بخاطر شرایط بسیار بد و بحرانی اقتصادی-اجتماعی و همچنین شرایط حاد اپیدمی بیماری کرونا قرار گرفتهاند و متحمل رنجهای فراوانند، این بار سوگوار قتل کارگر جوان و ورزشکاری با اخلاق و با شعورِ اجتماعی و متعهد در قبال خانواده و مردم شدند.
ما ضمن اظهار همدردی با همه خانوادههایی که فرزندانشان را بناحق و براثر اعتراف سازیها و اقرارگیریهای تحت شکنجه و اعدام از دست دادهاند هم چنین ضمن محکوم کردن این رویههای ظالمانه قضایی از قوه قضاییه میخواهیم که به حکم انسانیت فرمان “اعدام بس”را صادر کرده و به خواست مردم برای برقراری عدالت تن دهند و رویههای پذیرفته شده بینالمللی را در رعایت حقوق مردم بپذیرند.
ما بازنشستگان فرزندان خود را لایق داشتن کار و شایستهی زندگی با حفظ کرامت انسانی و آیندهای سالم میدانیم. متاسفانه شیوه برخورد قوه قضائیه با جوانان ایران نه تنها مسوولانه نیست بلکه منجر به تهی شدن کشور از حضور شاداب و تاثیرگذار آنها در ترقی و پیشرفت کشورخواهد شد. خطاب ما به شما آقایان این است که: شما با آقازادههای خود ،چه گلی بر سر این کشور زدهاید که به خود اجازه چنین رفتارهای جنایتباری را میدهید؟ چرا به جای برخورد با دزدان و اختلاسگران که در سیستم فاسد دست پرورده خودتان، مردم را غارت کرده و میکنند، به جان جوانانی افتادهاید که به این غارتگری معترضاند؟
ما بازنشستگان فرزندان خود را با مزد کار و زحمت خود و آنچنان که شایسته است بار میآوریم و هشدار میدهیم که اجازه نخواهیم داد جانهای پاک آنها را با روشهای دشمن پندار سیستم امنیتی _قضایی معمول و جاری و بغایت ضد انسانی در سلولهای مرگ بگیرند و یا آنها را کین توزانه به طناب اعدام بسپارند!
ما بار دیگر برای خانواده سوگوار «پهلوان نوید»، این فرزند سرفراز همهی زحمتکشان ایران، شکیبایی آرزو میکنیم و اعلام میداریم که برای نجات فرزندان دربند و همهی زندانیان سیاسی در کنار خانوادهها و آزادیخواهان خواهیم ماند و فریاد خواهیم زد: “زندان، شکنجه و اعدام بس است.”
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
۲۶شهریور ۹۹