این فراخوانی است به روایت سفر دور و درازمان، خواه با گذشته‌ای در اندیشه جنگل، خواه با امروزی در اندیشه دانشگاه و خیابان. در ۱۶ آذر ۹۹ بنای آن داریم تا در حالی‌که گمان می‌کنند حذفمان کرده‌اند؛ با تحمیل فقر، با انقلاب فرهنگی و با سرکوب، از میان خفگی‌ها و این سکوت سیاه فریاد روشنایی برآوریم: این تنفس مقاومت است

این تنفس مقاومت است

۴۰ سال از آخرین شانزده آذری که بدون دانشگاه تجربه‌اش کردیم می‌گذرد. اکنون دانشگاه در میانه انقلاب فرهنگی دوم و تحت اِشغال کارگزاران سلطه، تبعیض و استثمار است. ما از دانشگاه رانده شدیم، از حیات اجتماعی ساقط شدیم و فضای کنشگری‌مان هرچه بیشتر هضم در چرخه‌ای معیوب شد تا آموزش مجازی به‌مثابه آموزشی بی‌کیفیت و نابرابر به دانشگاه تحمیل و زمینه برای اعمال هرچه شدیدتر تبعیض مساعد شود و سایه سرکوب بیش‌ازپیش بر سرمان سنگینی کند. بربریت نظام و مناسبات حاکم با بهره‌برداری از وضعیت همه‌گیری کرونا آن را تبدیل به بحرانی برای ما و فرصتی بی‌بدیل برای پیشبرد سیاست‌های نئولیبرالی خود کرد. با یورشی همه‌جانبه و بی‌سابقه به دانشگاه، کمر به حذف فرزندان کارگران و نیروهای سیاسی‌اش از دانشگاه بست تا دانشگاه را مخروبه و آموزش را در هیئت کالایی تمام‌عیار برای ما به‌جای بگذارد. اما نه فریب سرکوب و ایدئولوژی‌شان را می‌خوریم و نه دچار توهم هستیم و می‌دانیم که این امر جایگزینی برای بروز همیشگی مقاومت‌مان در داخل دانشگاه‌ها نیست؛ اما درحالی‌که می‌دانیم از کرونا، ویروس سرکوب ساخته‌اند و بر پیکر دانشگاهی که نفس‌هایش به شماره افتاده پایکوبی می‌کنند؛ ضروری است که فریاد بزنیم: مقاومت زنده است! در این میان قصد کردیم تا فراخوانی به یادآوری بدهیم. یادآوری اینکه اکنون دو سال است آذر از دل آبان خونین می‌شکفد، یادآوری اینکه پیش از آن‌ها هم بسیاری به شستن خون از پیکر دانشگاه و خیابان برآمدند و ناکام ماندند، یادآوری اینکه دربند کردن رفقایمان تنها در خشم‌مان می‌دمد و درنهایت یادآوری اینکه نفَس‌های ما از تضاد و آگاهی برمی‌خیزد و خاموش شدنی نیست. این فراخوانی است برای ماهی‌های سیاه کوچک، که عزم آن دارند در دل جویبار ملال‌آوری که نام زندگی بر آن گذاشته‌اند، فداکارانه راه دریا و راه مقاومت را پیش بگیرند.

این فراخوانی است به روایت سفر دور و درازمان، خواه با گذشته‌ای در اندیشه جنگل، خواه با امروزی در اندیشه دانشگاه و خیابان. در ۱۶ آذر ۹۹ بنای آن داریم تا در حالی‌که گمان می‌کنند حذفمان کرده‌اند؛ با تحمیل فقر، با انقلاب فرهنگی و با سرکوب، از میان خفگی‌ها و این سکوت سیاه فریاد روشنایی برآوریم: این تنفس مقاومت است

تصاویر و محتوای خود را به پیام‌گیر تلگرام ما ارسال کنید:
rooz_daneshjo@