ناتوانی در تأمین هزینه های زندگی و پایین بودن سطح حقوق و مستمری و وجود تبعیض های گوناگون، نیروهای بازنشسته را به صف معترضان پی گیر جامعه کشانده است. برآیند این اعتراضات، از جمله تجمع های متعددی می باشد که بازنشستگان برای رساندن صدای خود در مقابل نهادهای رسمی مختلف برپا می دارند.

---

 

 

قطعنامه تجمع ۷ بهمن گروه اتحاد بازنشستگان

گسترده تر شدن فقر و فلاکت در جامعه، بنیان های زندگی بازنشستگان را همچون سایر اقشار زحمتکش به سوی فروپاشی کشانده است. تبعیض و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی فاصله میان اکثریت زحمتکش جامعه با ثروتمندان و صاحبان قدرت را به شکل عریانی نشان می دهد. این تضادها و تفاوت ها موجب گردیده است که بازنشستگان نیز از این مناسبات رنج برده و نارضایتی خود را به شکل تجمع های مکرراعلام نموده و به بیان خواست های خود بپردازند.

ناتوانی در تأمین هزینه های زندگی و پایین بودن سطح حقوق و مستمری و وجود تبعیض های گوناگون، نیروهای بازنشسته را به صف معترضان پی گیر جامعه کشانده است. برآیند این اعتراضات، از جمله تجمع های متعددی می باشد که بازنشستگان برای رساندن صدای خود در مقابل نهادهای رسمی مختلف برپا می دارند. تجمع های خیابانی نشان دهندۀ عملی اجتماعی است که بر پیگیری و تلاش ِ بالفعل آنها برای تغییر اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دلالت دارد. بازنشستگان برای نتیجه بخش بودن و تأثیری گذاری ِ بیشتر این تجمعات، باید تلاش کنند تشکل های فراگیر و مستقل خود را ایجاد نمایند و با تدوین خواست های خود بر پایۀ یک منشور مشترک، همبستگی و اشکال اعتراضات خود را نیز ارتقاء داده، به سمت ایجاد وحدت و تشکل فراگیر که اساسا ابزار مبارزه برای خواست های اقتصادی، اجتماعی و رفاهی خود می باشند، پیش بروند:

• بازنشستگان نباید پس از پایان دورۀ اشتغال خود دغدغۀ تأمین هزینه زندگی – هزینه مسکن و درمان، بهداشت، پوشاک، مسافرت و تحصیل فرزندان خود – داشته باشند.
• مستمری و حقوق بازنشستگی باید هزینه زندگی خانواده شان را تأمین کند. تورم و گرانی روز افزون بازنشستگان را برای تهیه هزینه های زندگی در تنگنا قرار داده است. به همین منظور برای تامین هزینه های زندگی، بازنشستگان نباید از حقوق و مستمری کمتر از ۱۲ میلیون تومان در ماه برخوردار باشد.
• داشتن بیمه همگانی و درمان رایگان جزء حقوق اولیه همۀ بازنشستگان است. ▪️اداره و نظارت بر صندوق های بازنشستگی که سرمایه گذاری و اندوخته خود بازنشستگان می باشد، از طریق منتخب اعضای صندوق ها و سازمان تامین اجتماعی، توسط بازنشستگان ‌و نیروهای شاغل باید انجام شود. ▪️بازنشستگان معترض نباید تحت هیچ گونه فشارهای امنیتی، پیگرد پلیسی و قضائی قرار بگیرند.
• اجرای همسان سازی واقعی ِحقوق ها خواسته بازنشستگان می باشد. پیش از هرنوع همسان سازی، حقوق ها باید تا سطح ۱۲ میلیون تومان برای همه بازنشستگان اعمال شود.
• دولت ها بدون هیچ مشکلی قادر به اصلاح و افزایش حقوق ها هستند؛ همچنانکه برای پرداخت چندین برابری حقوق” مدیران و سرپرستان” هیچ محدودیتی ندارند و حتی برای افزایش چند برابری حقوق آنها الزام قانونی تصویب کرده اند. بازنشستگان باید بتوانند راه خروج از فقر و فلاکتی که بر زندگی شان سایه انداخته است را از طریق مبارزه هموار ساخته و سطح زندگی خود را متناسب با رفاه متوسط جامعه ارتقا دهند.
• شفاف سازی وضعیت صندوق های بازنشستگی باید صورت گیرد و اموال غارت شده که سرمایه های متعلق به بازنشستگان است باید به بازنشستگان باز گردانده شود.
• بر اساس تبصره یک ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی، کارگرانی که در مشاغل سخت و زیان‌آور مشغول به کار هستند، با ۲۰ سال سابقه بیمه می‌توانند بازنشسته شوند. کارفرما موظف است که در هنگام بازنشستگی کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور، سهم ۴ درصدی خود را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کند. کارگران مشاغل سخت و زیان‌‍آور در دوران اشتغال خود شرایط سختی را تجربه می‌کنند و ماهیت کار آن‌ها به معنای واقعی سخت و زیان‌آور است.
• آزادی تجمع، تشکل مستقل، آزادی بیان، اعتصاب فارغ از شرایط امنیتی حق همه بازنشستگان می باشد.

۷ بهمن ماه ۱۳۹۹
———–

منبع: گروه اتحاد بازنشستگان
https://t.me/GEtehadbazneshastegan

---