جوان است ولی جسمش را سرمایه‌داران از کار بی‌رحمانه و زیاد فرسوده کرده‌اند. گردنش، کتفش، دستهایش، کمرش، زانوهایش همه از فرسودگی درد می‌کنند.. زیباست قلبش، آنقدر بزرگ است که بخاطر همه کارگران و زحمتکشان جهان می‌تپد و با آرزوی زندگی بهتر برای آنان زندگی می‌کند..

 

---

 

 

نامه رسیده به کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

 

فرزند راستین طبقه‌ی کارگر با پاهای برهنه در محله‌ی کارگری آبادان بازی می‌کرد، پدرش کارگر شرکت نفت بود.. همسرش نیز کارگر بود.. خودش هم کارگر است.

هدیه تولد دخترم، دستگیری و زندان بود… چهارشنبه تولدش بود ۲۱ اردیبهشت.. شب، کمی پس از نیمه‌شب، شبکارانِ شب‌نهاد به‌خانه‌اش ریختند و او را به زندان بردند. دخترش ترسید و تنها رها شد..
در پایان سال ۱۳۹۹ او را پس از بیماری کرونا اخراج کردند. با ۲۹ سال سابقه کار..

آنقدر دوید و به این در و اون در زد تا مگر جایی استخدام شده و بیمه‌اش درست شود. هنوز تکلیف بیمه‌اش روشن نیست.. در همان سالی که دخترش بدنیا آمد، همسرش را در حادثه‌ای از دست داد. دیگر به تنهایی هم پدر شد، هم مادر..

جوان است ولی جسمش را سرمایه‌داران از کار بی‌رحمانه و زیاد فرسوده کرده‌اند. گردنش، کتفش، دستهایش، کمرش، زانوهایش همه از فرسودگی درد می‌کنند.. زیباست قلبش، آنقدر بزرگ است که بخاطر همه کارگران و زحمتکشان جهان می‌تپد و با آرزوی زندگی بهتر برای آنان زندگی می‌کند..

دخترم را آزاد کنید.. دخترمان را آزاد کنید..
مادران کارگران و زحمتکشان جهان..

ریحانه را آزاد کنید…

م.ر

 

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
khamahangy@

 

---