نخبگان یک نسل را که از میان مردم برخاسته و آتش مردم دوستی و بهروزی زحمتکشان در سینه های آنان شعله ور بود، به زیر خروارها خاک سیاه فرستادند و آنان را هم که جان به در برده بودند آواره غربت کردند تا بعداً بتوانند در دولت هاشمی رفسنجانی، نور چشمی های خود را فله ای به انگلیس – مهد سرمایه داری نولیبرال – بفرستند تا در آنجا سیاست های نو لیبرالی «تعدیل ساختاری» و «شوک درمانی» را فرا گیرند ادامه مطلب را بخوانيد »
به کار بردن واژه هایی چون «دموکراسی»، «قانون» و «عدالت» در شرایط سیاسی کنونی، خیلی راحت می‌تواند در خدمت منویاتی دیگر باشد و بر سوسیالیستهاست که در مواجهه با این عبارت پردازیهای زیبا از قصد و غرض های خوابیده پُشت آن اطمینان یابند. مسئله بر سر باور داشتن/نداشتن به «دموکراسی» نیست، بلکه روشن کردن اين نکته است که سوسیالیستها پیگیرترین دموکراتها هستند و امروز با در نظر گرفتن تجربیات تاریخی بیش از صد ساله ی از «مشروطه خواهی» تا «جمهوری خواهی» باید به خوبی آموخته باشیم که «دموکراسی منهای سوسیالیسم» قطعا جاده صاف کن بیعدالتی، نابرابری و در طرفةالعینی راه بردن به دیکتاتوری و فاشیسم است. ادامه مطلب را بخوانيد »
در جمهوري اسلامي آنچه بيش و پيش از هر چيز خشم مردم را برمي انگيزد، بي عدالتي و بيداد گري در دستگاه قضايي است كه ساختار غير دموكراتيك آن را ولي فقيه يعني عاليترين مقام اين نظام پايه گذاري كرده است. دستگاهي كه اساس كاركرد آن تا كنون جز ستمگري و جور در حق مردم ايران نبوده است. دستگاهي كه بنا به آنچه اين روزها از سوي رسانه هاي جمهوري اسلامي نيز بيان مي‌شود، بالاترين مقاماتش آلوده به رشوه و اختلاس و فسادهاي كلان شهرت يافته اند. ادامه مطلب را بخوانيد »
وظیفه چپ فقط مبارزه با سرمایه‌داری نیست مبارزه با همرزمانی که ممکن است نطفه‌های تمامیت‌خواهی و سرکوب را در خود داشته باشند هم هست. پس راهکار ما برای جبهه چپ این نیست که “پدرت را انکار کن تا از آن من شوی” بلکه این است که بیایید رواداری را ابتدا در میان خود بپذیریم و تمرین کنیم، اگر نتوانیم گرایش‌های متنوع چپ را تحمل کنیم قطعا تمام آن تاریخ‌ها قابل تکرار خواهد بود و پس دعوت به رواداری و پذیرش ایده‌ها ی رقیبت هر چند با نقد بی‌رحمانه، می‌تواند جبهه‌ای منسجم از چپ‌ها را شکل دهد که در وضعیت کنونی بسیار ضروری است. ادامه مطلب را بخوانيد »
بیائید خود را لحظه ای در جایگاه یک شهروند عادی، یعنی میلیونها نفر و اکثریت قاطع مردم ایران، قرار دهیم. آنها در این هنگامه چه می بینند: هرچه در برابر شداید و محرومیت ها و در برابر تجاوز آمریکا مقاومت می کنیم و صبوری به خرج می دهیم در دل سنگ دستگاه قدرت ذره ای اثر ندارد. …. ادامه مطلب را بخوانيد »
این حقایق تلخ نه با وارونه جلوه دادن آن ها، از سینه ی تاریخ ایران زدوده خواهد شد و نه با لاف زنی های اخلاف محمدرضا شاه پهلوی و هواداران آن ها. جنایات دهشتناک جمهوری اسلامی و بلائی که در این چهل سال حاکمیت فقها بر سر مردم ایران آمده است نیز هرگز روزگار سیاه ایران را در دوران سلطنت شاه توجیه نخواهد کرد ادامه مطلب را بخوانيد »
سندیکای کارگران شرکت واحد دارای دو رسانه است: پیک سندیکا و یک کانال تلگرامی به نام “سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه”. برای داشتن تصویر و ارزیابی بهتری از وضعیت کنونی سندیکا می توان این دو رسانه را مورد بررسی قرار داد. ادامه مطلب را بخوانيد »
هيچ سوسياليستي را نمي يابيد كه وجوه فرهنگي و پيشينه سلطه مردانه را از طريق آيين و دين و رسوم مقدس شده انكار كند و راه مبارزه با آنرا ببندد. در كشور ما اين سوسياليست ها هستند كه اتفاقا در استخوان بندي مبارزه براي حقوق زنان عليه باورهاي خرافي و سلطه گرانه ي مرد سالارانه قرار دارند و پيگير ترين ياران زنان مبارز و آزادي می خواهند. ادامه مطلب را بخوانيد »
ما به خود اجازه داده‌ایم از سوی خود و جامعه پرشماری که به یاری‌های طولانی‌مدت شما امید بسته است، از هر دوی شما بخواهیم به نفع همگان و به امید آینده‌ای تابناک به اعتصاب غذای خود پایان دهید. ادامه مطلب را بخوانيد »
خواست مردم در شعار كارگران هفت تپه، فولاد، آذرآب و هپكو، كارگران معترض كارخانه هاي سرتاسر ايران و معلمان و بازنشستگان تجلي يافته است كه ” نان،كار، آزادي” فرياد مي زنند بازداشت شدگان را آزاد كنيد. اين خواست هزاران نفر از مردم ايران است كه با امضاي نامه‌هاي اعتراض آميز آنرا فرياد مي زنند. ادامه مطلب را بخوانيد »
غافلگیر شدن مردم از خشم طبیعت به تنهایی نمی تواند این خشم گسترده را توضیح دهد. مردمی که به این مرحله می رسند مردمی متشکل از افراد جدا از هم نیستند، آنان وارث درد مشترک بوده که پیشاپیش زمینه ی روح جمعیشان را نه تنها آزرده و قابل اشتعال که حتی آماده ی انفجار کرده بود. تقریباً همه سیل زدگان از لایه های محروم و فقیر جامعه بودند. آنان پیشاپیش از گرانی های ناگهانی و مصیبت تورم سنگین تحمیل شده بر زندگی فقیرانه ی خود در رنج و خشم بودند. سیلاب ها آتش خشم را فرو ننشاندند بلکه چون ریختن سوخت مایع بر آن عمل کردند …. ادامه مطلب را بخوانيد »
دموکراسی مشارکتی نیاز به حضور تشکل های مردمی در هیأت سازمانی، صنفی، سندیکایی، شورایی، حزبی و انجمن های مردم پایه دارد. این مشارکت های مداوم، ساخت قدرت مردمی را تضمین می کند. در این میان «شوراها» مهمترین جلوه ی مشارکت همه ی توده ها در عرصه ی عمومی هستند. نهادهای مردمی در چنین دموکراسی ای می توانند دو مشخصه را توأمان داشته باشند: هم هدف باشند و هم ابزار. آنها هدف‌اند برای دوره گذار و وسیله‌اند برای گذار و حرکت به سوی سوسیالیسم و بالاخره باز هدف اند برای مراحل اجتماعی عالی تر. ادامه مطلب را بخوانيد »
راهكار سوسياليستي در باره‌ي سازمان‌هاي توده‌اي بر اصل خدشه‌ناپذير خود مديريتي توده‌ها در آن سازمان‌ها متكي خواهد بود كه جز از راه نظارت و كنترل دموكراتيك تامين نخواهد شد. ادامه مطلب را بخوانيد »
نقش عنصر آگاه و اثرگذاری او در تشکل‌های صنفی را نمی‌توان و نباید در کوتاه مدت پیگیری کرد و محک زد. در جریان مبارزه‌ی طبقاتی و در بزنگاه های تصمیم‌گیریِ مهم درون یک تشکل صنفی “بینشِ صحیح و منش دموکراتیک، ویژگی‌های مثبت شخصیتی، رفتار و مواضع درست و منطقی و حضور و پیگیری طولانی مدت در محیط کار و درون آن تشکل است” که به یک فرد نقشی موثر و هدایت گر می‌دهد ادامه مطلب را بخوانيد »
نولیبرالیسم – یعنی پروژه‌ی سیاسی طبقات حاکم – الگوی مسلط در جهان غرب، هم در اروپا و هم در امریکای شمالی، شد. در نتیجه، روایت و گفتمان تازه‌ای هم حاکم شده است که در آن مفاهیمی چون طبقه‌ی سرمایه‌دار و یا طبقه‌ی کارگر (که در واقع مشخصه‌ی بررسی‌ها و گفتمان سوسیالیستی بودند) در عمل از ادبیات سیاسی و رسانه‌های عمومی حذف شده‌اند. این زمینه‌ی فکری توضیح می‌دهد که چرا حتی رهبران احزاب چپ هم دیگر از ادبیات طبقاتی استفاده نمی‌کنند. مفهوم و روایت «مبارزه‌ی طبقاتی» کنار گذاشته شد و طبقه‌ی کارگر هم از این روایت‌ها و گفتمان‌ها حذف شده به «طبقه‌ی متوسط» تبدیل شد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
آنچه این روزها به واسطه‌ی بحث در باب «آکسیون روز کارگر» به عنوان شالوده‌ی اصلی انتقاد به دعوت کنندگان آکسیون مطرح می‌شود، تحت عنوان «ضرورت برگشتن به درونِ طبقه به جای مانورهای نمادین سیاسی» نظرها را به خود جلب کرد. سخن از این است که چنین کُنش‌هایی نمی‌تواند پیامی صنفی- سیاسی به بدنه‌ی طبقه بدهد و در بدبینانه‌ترین برداشت مصداق «خودارضایی روشنفکرانه» است. از این زاویه مشکل بزرگ جنبش کارگری، اتکای صرف آن بر نخبگانش است که این نخبگان عمدتا برای ارتباط با روشنفکران و دانشجویان در قیاس با ارتباط با بدنه‌ی طبقاتی‌شان اولویت قائل هستند و لذا دچار بحرانِ نمایندگی و بدل شدن به نام‌هایی پُرافتخار در فضای مجازی می‌باشند. ادامه مطلب را بخوانيد »
سازمان هاي توده‌اي انواع گوناگونِ سازمان‌هايي است كه گروه‌هاي مختلف زحمتكشان را دربرمي گيرند. اين سازمان‌ها بنا به موضوعيت خود يا طبقاتي هستند و يا تركيبي از توده‌هاي مردم زحمتكش كه الزاما وابستگي طبقاتي ندارند اما آنها به دليل نيازهاي مشترك، ضرورتاً در كنار يكديگر در يك سازمان دموكراتيك سامان مي يابند. ما مي كوشيم به تفكيك به اين سازمان‌ها بپردازيم و توضيح دهيم كه راهكار سوسياليستي تشكيل سازمان‌هاي كارگري و سازمان‌هاي زحمتكشان كدامند. ادامه مطلب را بخوانيد »
این دولت و مجموعه قدرت حاکم مسوول به وجود آمدن وضع فعلی‌است. با اینکه ما نقش امپریالیسم و سلطه‌گری امریکا و متحدان اصلی و دست‌نشاندگان منطقه ای آن (مانند عربستان، امارات و اسراییل) را در به وجودآمدن این وضع نادیده نمی‌گیریم اما این دولت چنان با مردم سخت و سرکوبگرانه و ستمگرانه برخورد کرده است که نمی توان ایستادن پشت سر این دولت را حتی در مقاومت علیه حضور احتمالی امپریالیست‌ها و دست نشانده هایشان تجویز کرد. اختلاف دولت امریکا اساسا بر سر حفظ قدرت و بر بنیاد منافع طبقاتی داخلی بوده است و این اختلاف را با مردم ایران نیز برقرار است. راه حل صلح پایدار برای مردم، با حاکمیت مردم و با کوتاه شدن دست سوء استفاده گران و انحصار طلبان داخلی به دست می‌آید. ادامه مطلب را بخوانيد »
هدف ما از طرح راهکارها این است که در برهه ی نا به سامانی ها و سردرگمی ها، بدیل اساسی دیگر را که نجات را در درجه نخست در قدرت یابی مردمی (به ویژه کارگران و مزد و حقوق بگیران و همه ی زحمتکشانِ آزادی خواه و نیز در نابرخورداران، فرودستان و تهیدستان) می بیند، در اختیار جامعه ی علاقمند و دلبسته ی رستگاری بگذاریم. ما خواهانِ آنیم که بیش از هر چیز این بدیل در جامعه طنین انداز شود، آن هم در شرایطی که تا کنون همه ی امکاناتِ رسانه ای و آگاهی رسانی و داشتن تشکل ها، احزاب و سازمان های مستقل در آن از مردم دریغ شده است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
اصلی ترین مشخصه ی دولت مورد نظر ما ، برای فائق آمدن بر مشکلات ماندگار موجود، دولتی مبتنی بر دموکراسی مشارکتی (و البته نه از نوع ادعایی سوسیال دموکراتها) برای دوران گذار است. در این دموکراسی مردم در اداره ی امور مشارکت و نظارت دارند، از نخبگان استفاده انسانی می شود اما دولت نخبه گرایی در کار نیست
ادامه مطلب را بخوانيد »
شکاف فزاینده ی طبقاتی نیز مانع توسعه ی همگانی و عامل ادامه ی سلطه و خودکامگی شده است. راه نجات اقتصاد ایران از گذرگاه های خطیر حذف سلطه گری طبقاتی، ملی کردن منابع و مردم سالاری اقتصادی و سیاسی و رفع تبعیض طبقاتی می گذرد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
رفاه همگانی و پایدار و برخورداری های عمومی باید به فرصت های قابل تحقق و ماندگار در انواع فعالیت های زندگی فردی و اجتماعی عادلانه و آزاد، شامل اوقات فراغت و فعالیت های فراشغلی و خانوادگی تبدیل شود که در آن میان خواست زنان و جوانان و حقوق سالمندان ضرورت خاص مییابد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در حال حاضر تدوین کلیات و اساس سیاست خارجی و منطقه ای توسط وزارت خارجه کشور تقریباً در حد صفر است و بخش اساسی آن از سوی مرکزیت قدرت و سازمان رهبری تعیین و ابلاغ می‌شود. گویا عادی کردن روابط به تغییر این وضع و تغییر این وضع نیز به ایجاد یک نولیبرالیسم منصفانه تر نیاز دارد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
سودجویی ها و رانت خواری هایی که خروجی آن آلودگی محیط شهری و نادیده گرفتن استانداردهای حیاتی و به خطر انداختن میراث های طبیعی و ایمنی زیست مردمی است، باید به گونه ای منطقی و در فرآیند برنامه ریزی و زمان بندی شده، متناسب با توان اقتصادی مردم و توسعه ی اجتماعی – اقتصادی متوقف شوند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
ما گروهی از سوسیالیست‌های ایران، باورمند به دگرگونی‌های بنیادین اجتماعی_اقتصادی برآنیم با ارایه بدیل سوسیالیستی برخاسته از گویه‌ی جمعی پویا، خلاق و بهم پیوسته و با درس آموزی از تجارب انقلابی تاریخ بشری در جهان و تاریخ معاصر جامعه ایرانی، راه حل های اساسی را از دل واقعیت‌ها، تعارضات و تضادهای طبقاتی موجود، کشف، ارائه و به کار بندیم.
ما بر این باوریم که راه نجات بشری در درجه نخست در قدرت یابی مردم به ویژه کارگران و زحمتکشان و فرودستانی است که گام‌های پیشروی آنها برای نیل به عدالت، برابری و آزادی بر مبانی و ارزش‌های سوسیالیستی استوار است.
ما باور داریم که شیوه کارآمد بدیل سوسیالیستی با بهره مندی از آموزه های مارکس _لنین و همه پیشگامان انقلابی دوران گذشته تا کنون شکل می گیرد. و به رغم همه‌ی دشواری‌های انطباق خلاق این آموزه ها، با شرایط هردم تحول یابنده دوران ما، می تواند در فرایند تحولات عمیقِ اجتماعی به خلق انقلابات بی بازگشت انجامد و رهایی بشریت را رقم زند.
با اين باورها مي كوشيم ارتباط متقابل و احترام آميزي را با همه باورمندان سوسياليت برقرار كنيم و در اولين گام ها خود را ملزم به انتشار مقالات و ايده هاي رفقايي ميدانيم كه مي توانند در راستاي ايجاد بديل سوسياليستي در ميهن تاثير گذار باشند. به اعتبار اين كوشش بخشي از فضاي اين تارنما را به مقالات دريافتي و يا برگزيده اختصاص خواهيم داد.
با اين اميد كه در پربار شدن مطالب اين بخش ياريگرمان باشيد.
————————————————–
تماس با ما
شما می توانید با ایمیل زیر با ما تماس بگیرید:
info@s-rahkar.org
آدرس تلگرام ما: srahkar@
