امانوئل تود، مورخ، به تازگی کتاب جدیدی منتشر کرده است که در آن تحولات ناشی از جنگ در اوکراین را تحلیل می کند و در آن جهان آنگلوساکسونی را به تصویر می‌کشد که نقش خود را از دست می‌دهد و اروپائی که توسط آمریکا، در مقابله با روسیه، به اقدامات انتحاری سوق داده میشود. امانوئل تود همانطور که انتظار می رفت با انتشار «شکست غرب» توسط انتشارات گالیمار، بحث هایی را برمی انگیزد. این مورخ، تحقیقات خود را قبل از جنگ در اوکراین آغاز کرد. او سرانجام کتاب خود را در تابستان ۲۰۲۳ نوشت و آنچه که یک تمرین آینده نگری بود به «تحلیلی از زمان حال» تبدیل شد. او با استفاده ازعلوم جمعیت شناسی، تاریخ، مردم شناسی و روشی که مختص اوست، یعنی مطالعه ساختارهای خانوادگی قدیمی، توضیحی درباره تحولات بزرگی که غرب و جهان از زمان تهاجم روسیه از سر گذرانده، ارائه می دهد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
جنبش “زن، زندگی، آزادی” کتابی است باز دربرابر ما که می‌توانیم با خواندن دقیق و چندباره‌ی آن و گفت‌‌وگو درباره‌ی آن، وضعیت سیاسی امروز ایران را بهتر بشناسیم، چه با نظر به پهنه‌ی سیاست حاکمیت چه با نظر به مخالفان آن و مهمتر از همه، با توجه بر آنچه در جامعه می‌گذرد. خوانشی که اینجا عرضه میشود، متمرکز است بر روابط قدرت و بازتاب گفتمانی آنها.
مشخصات تصویر: تقابل نیروهای سرکوب و معترضان در تظاهرات و تجمع روز دوشنبه ۲۸ شهریور که با فراخوان جمعی از فعالان زنان ایران در تقاطع خیابان حجاب و بلوار کشاورز شکل گرفت
ادامه مطلب را بخوانيد »
انتخابات انجام شده در روسیه یک بار دیگر ارزیابی ما از این رخداد را به عنوان نمایشی انتخاباتی درباره حمایت مردمی فرضی از دولت بورژوایی کنونی تحت رهبری ولادیمیر پوتین تایید می‌کند. سازمان‌دهندگان نمایش بدون شرمندگی ویژه‌ای نسبت به شیوه‌های خود به اهداف خود رسیدند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در ادامه‌ی بخش نخست مقاله، در این بخش از نوشته ابتدا مسئله‌ی ملی از دیدگاه مارکس و انگلس بررسی و سپس تأمل کوتاهی به برخورد برخی از دوستان با مسئله‌ی ملی میشود.
با آن‌که مارکس و انگلس تئوری منسجمی در مورد ملت و ناسیونالیسم نداشتند اما چند اصل مهم را همیشه در حمایت و یا عدم حمایت از یک جنبش ملی در نظر می‌گرفتند: آیا جنبش موردنظر مترقی بود؟ آیا به مبارزه‌ی کارگران در سطح جهانی کمک می‌کرد؟ ضمناً آنها به‌طور عمومی طرفدار ایجاد کشورهای کوچک نبوده و از دموکراسی و انترناسیونالیسم حمایت می‌کردند، اما این به معنی آن نبود که آنها مخالف پشتیبانی از جنبش‌های ملی ملیت‌های کوچک بودند.
فرنان لژه، رژه‌ی بزرگ، کار روی موزاییک (1958)
ادامه مطلب را بخوانيد »
آنتونیو نگری خلق‌کننده‌ی مفاهیمی نو بود، چون امپراطوری، بیشماران، قدرت مؤسسان… در سیاست، فلسفه، اقتصاد، تئوری و عمل مبارزاتی. او یک نظریه‌پرداز عمده در نقد و نفیِ مارکسیسم اُرتُدُکس، سوسیالیسم دولتی، سوسیال‌دموکراسی و چپ سنتی بود. نگری، با نگارش مارکس پس از مارکس، دست به امروزی کردن مارکسیسم زد و با نشر نابهنجاری وحشی، اسپینوزایی پس از مارکس تبیین کرد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
نوروز را با همبستگی در همه‌عرصه های زندگی و برای رفع انواع تبعیض و نابرابری آغاز کنیم و همه‌ی آرمان های انسانی پاس بداریم. برای رهایی از هر گونه استبداد و دیکتاتوری دست در دست هم با اعمال اراده جمعی در کلیه شئونات زندگی شعار “زن، زندگی، آزادی” را غنا بخشیم تا رهاورد آن جز آزادی، عدالت و برابری نباشد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
این مقاله قسمت اول نقدی بر مقدمه‌ی ترجمه‌ی فارسی کتاب «فریدریش انگلس و مسئله‌ى مردمان تاریخی» است که در آن به بررسی انتقادات اسدپور از نظرات هگل، مارکس و انگلس در مورد انقلاب هائیتی می‌پردازد. در این بخش، هگل، مارکس و انگلس به‌طور عمده به‌خاطر آنچه نگفته و یا نکرده‌اند مورد انتقاد و محاکمه قرار گرفته‌اند و این برخلاف رسم مرسوم در «دادگاه» است که فرد خاطی برای آنچه که انجام داده مورد مؤاخذه قرار می‌گیرد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
کنفدراسیون کار ایران ــ خارج از کشور چه نسبتی با مقاومت کارگران در ایران دارد و تناقض‌های آن کدامند؟ هیوا مهین‌پور با یادآوری تلاش دولت‌های غربی در پس جنبش ۸۸ می‌نویسد تاریخ انقضاء این گروه از تشکل‌های متکی بر دولت‌های غربی هم فرا می‌رسد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
آیا چالش یا دشواری و سختی تنها ویژگی تعیین حداقل دستمزد در هر سال است؟ یا ممکن است سالی نسبت به سال پبش این سختی کم یا زیاد باشد؟ یا خود معلول موضوع یا موضوعاتی به مراتب جدی‌تر از سختی ویژه‌ی هر سال؟
ادامه مطلب را بخوانيد »
نظام سرمایه‌داری همواره و همه‌روزه در کار اصلاح و به‌روزرسانی ابزار و روش‌های خود برای بهره‌کشی و انباشت بیشتر و تضمین استمرار آن است. طبقه‌ی کارگر – کارگران پیشرو و فعال در امور مطالبات صنفی طبقاتی- نیز اگر از سازمان‌یابی و تشکل پایدار رویگردان باشد و اگر شیوه‌های سازمان‌یابی و مبارزه‌ی خود علیه نظام بهره‌کشی و انباشت را اصلاح و به‌روزرسانی نکند هر روز بیشتر از گذشته به دره‌ی فقر و بردگی مدرن سقوط خواهد کرد. طبقه‌ی کارگر در روند زندگی اجتماعی خود برای رسیدن به وضعیت بهتر و در نهایت رهایی از بردگی و ستم سرمایه ناگزیر از سازمان‌یافتن در تشکل‌های ویژه‌ی خویش و، به کمک این ابزار، دخالت در سرنوشت خویش و مشارکت در مدیریت جامعه است؛ جامعه‌ای که بیشترین شمار جمعیت آن را کارگران تشکیل می‌دهند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
در بخش اول این نوشتار به موادی از اساسنامه مصّوب نهاد جعلی «کنفدراسیون کار ایران» پرداختیم. در ادامه به فصول و مواد دیگری که نشانگر نیّات برپاکنندگان این «کنفدراسیون» است خواهیم پرداخت. اما پیش از آن یادآوری این نکته ضرورت دارد که هر نهادی در هرجای دنیا به هر نامی بدون ارتباط ارگانیک با طبقه کارگر چنانچه نمایندگی طبقه کارگر ایران را یدک بکشد؛ و از این بابت این تلقی را ایجاد کند که گویا از سوی کارگران ایران تشکیل یافته و ماموریت دفاع از خواسته‌ها و مطالبات و حقوق این طبقه را دارد؛ جعلی است!
ادامه مطلب را بخوانيد »
سخنرانی در انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شده است
ادامه مطلب را بخوانيد »
طبقه کارگر ایران همواره دستخوش انواع جعل و دروغپردازی و شبیه سازی هایی در عرصه تشکیلات بوده است. این ویژگی و استعداد جعل در جنبش کارگری معلول شرایط سرکوب و دیکتاتوری است. آنجا که هرگونه فعالیت آزاد و مستقل از کارگران برای ایجاد نهادهای صنفی_طبقاتی از بین برود و انواع ممنوعیت‌های قانونی و فراقانونی مانع ایجاد و گسترش فعالیت‌های کارگران در سازمان های صنفی _طبقاتی گردد؛ زمینه و بستر رشد فریبکاری و فرصت طلبی با انواع انگیزه های شخصی و سیاسی و اقتصادی فراهم می‌گردد
ادامه مطلب را بخوانيد »
در بخش نخست نکته‌ای مهم درباب بخش به اصطلاح سنت‌گرای جامعه ناگفته ماند. در این بخش به آن نیز می‌پردازیم، آن هم زیر عنوان حوزه‌ی اجتماعی دینی (religous field).
در این بخش همچنین به موضوع ملقمه‌ی ایدئولوژیکی که “آگاهی” انقلابی ۱۳۵۷ و دوره‌ی تدارک انقلاب را تشکیل می‌دهد، اشاره‌هایی می‌کنیم، چون این ملقمه بدون اشاره به روح زمان فهم‌پذیر نیست. بخش دوم با تقریر چند نکته‌ی روش‌شناختی درباب هرمنوتیک انقلاب آغاز میشود. تأکید بر دیدن کلیت است، بر تفسیر درون‌مان (immanent) و دیدن تضادها به عنوان تضادهایی درونی.
ادامه مطلب را بخوانيد »
اصولاً ما رسیدن به درک از مفهوم حق را مدیون آن روندی هستیم که به انقلاب ۱۳۵۷ شکل داد. روا نیست به انقلاب بتازیم، در همان حال از مفهوم حق بهره بریم.
ادامه مطلب را بخوانيد »
هجده بهمن ۱۳۵۸ چهار تن از رهبران جنبش ملی و عدالتخواهانهء تورکمن صحرا: توماج، مختوم، واحدی و جرجانی توسط پاسداران در گنبد ربوده میشوند. خلخالی جنایت پیشه، قاضی شرع منصوب خمینی، بنا به اقرار خود، با شتاب وبدون محاکمه، آنها را به جوخه اعدام میسپارد. و اجساد آنها را در بیابان های نزدیک بجنورد رها می کنند. در روز ۲۹ بهمن، تن های بی جان و تکه پاره شدهء انها توسط چوپانی پیدا میشود.
ادامه مطلب را بخوانيد »
این بیانیه پر از تناقض آشکار در باره موقعیت و ماهیت نظام حاکم فارغ از واقع بینی و تحلیل درست از شرایطی که جمهوری اسلامی در کشور و منطقه و جهان آفریده است و با چشم بستن بر دیکتاتوری تمامیت خواه که اتفاقا طرفدار اجرای فرامین سیاست های نئولیبرالیستی سرمایه داری جهانی شده از غرب تا شرق است؛ با دروغ و مغلطه های آشکار اتهام بزرگ انقلاب مخملی را به اکثریت مردم و اپوزیسیون مترقی و چپ ایران که مخالف انتخابات و هوادار تحریم آن هستند نسبت می دهد. این گروه فریبکار تنها تبلیغات بخش اپوزیسیون سلطنت طلب مرتجع را بهانه کرده و از مردم می خواهد با یک کارزار انتخاباتی مردمی برنامه محور!! شرکت کنند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
پوشش خبری اعتراضات و تجمعات کارگری دی ماه ۱۴۰۲ نشان می‌دهد در نخستین ماه فصل زمستان، دست کم ۱۲۳ اعتراض و اعتصاب صنفی و کارگری در سراسر کشور به ثبت رسیده است. اعتراضاتی که در حدود ۳۰ شهر کشور در جریان بود
ادامه مطلب را بخوانيد »
امروز به مدد انتشار انواع و اقسام کتاب‌های مارکسیستی و نیز وجود سایت‌های مختلفی که به ترجمه و تألیف آثاری در حوزه‌ی مارکسیسم می‌پردازند، به نظر می‌رسد که وضع نظریه چندان بد نیست. با این‌همه دیده میشود که در ارتباط با سه موضوع «وضعیت مبارزات طبقه‌ی کارگر ایران»، «چگونگی سازمان‌دهی طبقاتی و کمونیستی» و «تدارک انقلاب سوسیالیستی» به نقد و بررسی‌های بیشتر و به‌روزتری نیازمندیم. در واقع سه مسئله‌ی «طبقه»، «حزب» و «انقلاب» به نوعی موضوعاتی بود که مارکس می‌پنداشت دست‌آوردهای تحلیلی‌اش است و آن را در نامه‌ی معروفش (۵ مارس ۱۸۵۲) به ژوزف ویدمایر نوشته بود
ادامه مطلب را بخوانيد »
کار محور مقاومتی ها بدانجا می‌کشد که دیکتاتورهای ضدامپریالیست را می‌ستایند و دیگران را به بهانه ضدیت اینگونه نظام‌ها با تنها امپریالیسم بد در جهان، از مبارزه با این دیکتاتوری منع می‌کنند. گویا این دیکتاتورها نیستند که اجازه آزادی کارگران و زحمتکشان را برای ایجاد سازمان‌های صنفی و طبقاتی از آنها سلب کرده‌اند، آنها را استثمار نکرده‌اند، انواع ستم‌های طبقاتی، جنسیتی ، قومی و …. را روا نداشته‌اند. گویا این دیکتاتوری حاکم نیست که آزادی و اختیار زنان را در گزینش زندگی، کار و پوشش از آنها گرفته است و گویا این دیکتاتوری حاکم نیست که در پی هر اعتراض مردم به شرایط بد اقتصادی و سیاسی و محدودیت‌های گوناگون اجتماعی و آلودگی‌های زیست محیطی آنها را به گلوله می‌بندد، به زندان و تحت شکنجه می‌برد و اعدام می‌کند! آنها حتی از کارگران و زحمتکشان می‌خواهند که در چهارچوب قوانینی که همین نظام دیکتاتوری مصوب می‌کند، همان قوانینی که اجازه نمی‌دهد احدی اعتراض کند، به مبارزه برای کسب مطالبات خود اقدام کنند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
بیش از هفت سال است انبوه بازنشستگان درمانده از تامین معیشت مناسب و هزینه های سنگین پزشکی، نا امید از تشکل های رسمی، خسته و مایوس از پیگیری در کانال های اداری و مراجعه به مقامات مسئول و محروم از داشتن تشکل های مستقل و با تن هایی خسته و بیمار برای تحقق مطالبات برزمین مانده قانونی خود فغان و دادخواهی به خیابان می اورند. هزاران بار توهین و تحقیر شنیده و فشار و گاز اشک آور و فلفل به جان خریده اند. تهدید به دادگاه و محکوم زندانی شده اند. رسانه های رسمی و غیر رسمی هزاران بار این مطالبات و حرکات اعتراضی را بازتاب داده و به گوش های کم شنوای مسئولان رسانده اند. پرسش بسیار مهم اینجاست چرا هیچ مقام مسئولی پاسخگو نیست و درد را درمان و مشکل را حل نمی کند؟
ادامه مطلب را بخوانيد »
مطالب بسیاری درباره بازنشستگان و رفتارهای اعتراضی آنها منتشر شده است و تقریباً هر دو سه روز در هفته حرکت‌های اعتراضی، گردهمایی و حضور خیابانی از این فعالان پیشین عرصه کار و تولید و خدمات را شاهدیم. گرچه آنها همواره فریاد می‌زنند «تنها کف خیابون، به دست میاد حقمون»، اما با تأسف بسیار گوش شنوایی برای شنیدن این فریادها وجود ندارد و بدتر از آن اینکه هر روز محدودسازی امکاناتی که از خود این زحمتکشان دیروز و بازنشستگان امروز بوده است، بیشتر و بیشتر میشود. نمونه محدودیت‌های اخیر را می‌توان در قانون هفتم توسعه مصوب مجلس شورای اسلامی مشاهده کرد که اینک در زیر پنجه‌های شورای نگهبان ورز می‌بیند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
نقاب‌داری از درون ارابه
پنجره را
از شکاف درجه
با نوک مَگَسَک نشانه رفته است!
ادامه مطلب را بخوانيد »
فایل شنیداری سخنرانی محمد مالجو در وبینار نشریه‌ی کریتیک با عنوان «موانع رشد اقتصادی در ایران: سنجش اسلام سیاسی و نولیبرالیسم»، در تاریخ 4 بهمن 1402
ادامه مطلب را بخوانيد »
پروپاگاندا در مورد «تهدید حماس» که اکنون در حال انجام است یک هدف روشن را دنبال می‌کند: تفرقه‌افکنی و بی‌اعتبار کردن مبارزات مردم فلسطین. نتانیاهو و اسراییل مدت‌هاست که با حماس به‌عنوان یک دارایی رفتار می‌کنند، نه تهدید. در مواقع حساس، آنها به جای تضعیف، نفوذ آن را تقویت کرده‌اند. این رابطه طی سال‌ها مراحل مختلفی را پشت سر گذاشته است، اما هدف اسراییل یکی بوده است: استفاده از حماس به‌عنوان دژکوبی علیه عناصر دموکراتیک، سکولار، سوسیالیست و کمونیست مبارزات آزادی فلسطین
ادامه مطلب را بخوانيد »
آفریقای جنوبی روز جمعه ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳ دادخواستی به دیوان بین‌المللی دادگستری (لاهه) ICJ بر علیه اسرائیل ارائه کرده است. از این دادخواست که منجمله به منظور جلوگیری از قوم‌کشی به دادگاه ارائه شده است، نه فقط بسیاری از دول کشورهای پیرامونی حمایت نموده‌اند، بلکه بیش از ۹۰۰ سازمان غیر دولتی مهم در حمایت از آن بیانیه‌ای امضاء کرده‌اند. در واقع این دادخواست مورد حمایت بخش بزرگی از مردم جهان است که خواهان آتش بس در جنگ فلسطین اسرائیل است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
رضا جاسکی: در ادامه مقاله‌ای که در مورد فوکو و تاثیر ان بر روشنفکران ایرانی در عرض نیم قرن گذشته نوشتم، در نوشته اخیر خود به مسئله ناسیونالیسم و چرایی رشد ان به ویژه در خارج پرداخته‌ام. مقاله نگاهی دارد به برخی از استدلال‌های چند تن از دوستان در عرصه‌ی مسائل ملی در ایران.
ادامه مطلب را بخوانيد »
کانون نویسندگان ایران خواهان لغو حکم اعدام رضا رسایی، مجاهد کورکور، محسن مظلوم، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی، وفا آذربار و دیگر احکام اعدام، و آزادی تمام کسانی است که به سبب فعالیت سیاسی یا ابراز نظر و عقیده‌ی خود زندانی شده‌اند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
