اکتبر 26, 2021 دیدگاه‌ها برای یاد ماندگار: «رهایی بشر» اثری از رفیق فریبرز رئیس‌دانا بسته هستند
امروز کتابی به قلم رفیق بزرگ زنده‌یاد فریبرز رئيس‌دانا منتشر شد که به نحوی مانیفست و چکیده‌ی تفکر متأخر او در باب سرمایه‌داری و آینده‌ی سوسیالیستی است. همچنان که خود نوشته است: «من کار خود را کردم در شرایطی که به آن فقط اشاره کردم بیش از این از دستم نمی‌آمد. تمامش کردم، پیش از آنکه تمام شود، پیش از آنکه تمام شوم.»
آگوست 25, 2021 دیدگاه‌ها برای «یاد عزیز یک عزیز»، نوشته رضا خندان (مهابادی) در زادروز علی‌اشرف درویشیان بسته هستند
متن زیر را رضا خندان (مهابادی) سال ۱۳۹۷ در زادروز علی‌اشرف درویشیان نوشته است. از این دو مدافع آزادی بیان، یکی درگذشته و دیگری (رضا خندان) نزدیک به یک سال است که در زندان اوین محبوس است.
جولای 28, 2021 دیدگاه‌ها برای “وقت خریدن سوراخ موش” – نام اثر: سوراخ موش، کاری از توماج صالحی بسته هستند
مه 2, 2021 دیدگاه‌ها برای گزارش کانون نویسندگان ایران از آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۳ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۰) بسته هستند
آوریل 21, 2021 دیدگاه‌ها برای کانون نویسندگان ایران ۵۳ ساله شد بسته هستند
بیانیه کانون نویسندگان ایران
اکنون که پنجاه و سومین سالگرد تأسیس کانون نویسندگان ایران را در غیاب یاران در بندمان گرامی می‌داریم، همچنان راه همان راه است و اراده‌ی جمعی نویسندگان تنها با تکیه‌ی آگاهانه بر همان اصول نخستین، راهگشای حیات فردی و جمعی آنان است: ناوابستگی به قدرت، دفاع مستمر از آزادی بیان برای همگان و مخالفت با سانسور.
مارس 28, 2021 دیدگاه‌ها برای آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۲۹ اسفند تا ۶ فروردین ۱۳۹۹) بسته هستند
مارس 15, 2021 دیدگاه‌ها برای آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۱۵ تا ۲۲ اسفند ۱۳۹۹) بسته هستند
ژانویه 5, 2021 دیدگاه‌ها برای صوتی: «پروژه تاریخ شفاهی ایران» / مصاحبه با غلامحسین ساعدی – پاریس 07-06-1984 بسته هستند
غلامحسین ساعدی (زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز – درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ گوهرِ مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و پس از بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رفت. ساعدی از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران بدان پیوست؛ ولی عمرش دیری نپایید، پس از انقلاب ۱۳۵۷ از راهِ پاکستان به فرانسه گریخت، و سال ۱۳۶۴ در پاریس جان سپرد، و در گورستان پرلاشز، با تشییع جمع بزرگی از ایرانیان پاریس، به خاک سپرده شد. ادامه مطلب را بخوانيد »
دسامبر 28, 2020 دیدگاه‌ها برای شعر: «تا روزی که زمین سیمای عشق شود» بسته هستند
شعر «تا روزی که زمین سیمای عشق شود» شاید به‌یادماندنی‌ترین و مشهورترین شعر «ادنان یوجل» (شاعر سوسیالیست و انقلابی ترکیه) است. در ویدئو حاضر، «حیدر ارتم»، در مراسم دفن «یاشار کمال» در سال 2015 این شعر را می‌خواند. ادامه مطلب را بخوانيد »
دسامبر 11, 2020 دیدگاه‌ها برای هرگز نمی میرند جان های شیفته ی این جاودانگان وادی عشق بسته هستند
به یاد علی رضا جباری (آذرنگ)، انسان مبارز و عاشقی که دیگر در میان ما نیست اما یادش همیشه با ماست. ادامه مطلب را بخوانيد »
دسامبر 5, 2020 دیدگاه‌ها برای ۱۳ آذر؛ بازخوانی سانسور در سه فصل کوتاه – رضا خندان (مهابادی) بسته هستند
متنی که می‌خوانید یادداشتی است از رضا خندان (مهابادی)، نویسنده، پژوهشگر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، درباره‌ی ۱۳ آذر، روز مبارزه با سانسور. ادامه مطلب را بخوانيد »
نوامبر 15, 2020 دیدگاه‌ها برای ویدئو: به یاد روزهای خون و قیام، به یاد جانفشانان آبان ۹۸ بسته هستند
اکتبر 5, 2020 دیدگاه‌ها برای ویدئو: اجرای زیبای ترانه «بلاچاو» به فارسی بسته هستند
می‌زنیم فریاد، تا شویم آزاد
از بند زور و استبداد
یک بار دیگر، می‌گذریم از سر
در یک جنگ نابرابر ادامه مطلب را بخوانيد »
ژوئن 21, 2020 دیدگاه‌ها برای طنین سرخ / صدای سعید سلطانپور در شب پنچم شب‌های شعر گوته بسته هستند
صدای سلطانپور، در شب پنچم شب‌های شعر گوته، طنین خشم بود؛ صدای مشت های گره شده، فریاد خلق های بند بریده و طنین سرخ شعر بود. ادامه مطلب را بخوانيد »
ژوئن 20, 2020 دیدگاه‌ها برای احضار سه نویسنده برای اجرای حکم زندان بسته هستند
امروز شنبه 31 خرداد از دایره اجرای احکام با سه عضو کانون نویسندگان ایران رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن تماس گرفتند و از آنها خواستند که فردا، یکشنبه اول تیر ماه، خود را به شعبه یک اجرای احکام معرفی کنند. ادامه مطلب را بخوانيد »
اکتبر 5, 2019 دیدگاه‌ها برای شعر برگزیده: “آه ای آینه من در خود گم ام تو بیابم تا ببینم چهر خویش”، سروده ای از حسین اکبری بسته هستند
کوه میخواهد یلان مست را
کوه میجوید صدای هست را
کوه را آواز باید برفراز
از کلام مردمان سرفراز
من چو کوهی در هوای مردمم
مرد و زن یکسان، فدای مردمم
لیک از مردم هر آنکس آگه است
همره خود دانمش، چون در ره است ادامه مطلب را بخوانيد »
