بحران آلودگی هوا از جمله بحرانهای کشور است که یک راه حل کاملاً اجتماعی و مشخص دارد. اما همچون اکثر بحرانهای دیگر فساد ساختاری و منافع طبقاتی مانع از حل آن میشود. در نهایت آن چه با آن روبرو هستیم، شعار است و شعار! بیلبوردها و بنرهای «آسمان آبی، زمین پاک» و لفاظیهای مبنی بر خصوصیسازی شرکتهای خودروسازی! آن چه غایب است یک راه حل اجتماعی و مردمی است که منافع اکثریت را دربردارد. مقاله زیر قدیمی است اما بحران، یک بحران سابقهدار است و راه حلهای آن نیز پیشتر ارائه شده است.
ادامه مطلب را بخوانيد »
توگبا سِوینچ: من در این مقاله ضمن ارائهی برخی انتقادات آرنت از مارکس، درستیِ این انتقادات را بررسی میکنم. ادعای من این است که آرنت مارکس را اشتباه میخواند و حداقل در برخی موارد منجر به ناکامی او در درک شباهتهای مشخص بین مارکس و خودش میشود. ذکر این نکته ضروری است که علاقهی آرنت به مارکس بخشی از پروژهی گستردهتری است که او دنبال میکند. او معتقد است نظریهی مارکس امکان دارد این فرصت را به ما بدهد تا بین بلشویسم و تاریخ اندیشهی غرب پیوندی برقرار کنیم. تصور مارکس از تاریخ و پیشرفت، آرنت را قادر میسازد تا از ادعای خود مبنی بر اینکه نظریهی مارکس شامل عناصر توتالیتر است، حمایت کند. من از طریق تصحیح برداشت نادرست آرنت از مارکس، درکِ بهتر نظریههای مارکس و آرنت و همچنین فهم دیدگاههای متناقض آنها در مورد ماهیت فعالیت انسانی و آزادی را دنبال میکنم. آرنت مارکس را متهم میکند که مهمترین فعالیت انسانی، یعنی کنش (action) را نادیده میگیرد و آزادی و موجودیتِ سیاسی حقیقی انسان را انکار میکند. علاوه بر این، به عقیدهی آرنت، مارکس زحمت (labor) را متعالیترین فعالیت انسان میداند و اهمیت دو فعالیت دیگر، یعنی کار (work) و کنش را نادیده میگیرد. در تحلیل نهایی، مارکس و آرنت فعالیتهای متفاوت انسانی (به ترتیب کار و کنش) را به عنوان اساسیترین فعالیتهای انسانی اولویتبندی میکنند و در نتیجه، دو دیدگاه آشتیناپذیر از سیاست، تاریخ و آزادی را به ما ارائه میدهند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
کارگران نهتنها یک گروه اجتماعی هستند که بهطور نظاممند در جامعهی مدرن تحت ستم و استثمار قرار میگیرند، بلکه آنها گروهی هستند که بهترین موقعیت را برای اعمال تغییرات واقعی و گرفتن امتیاز از مرکز اصلی قدرت- بانکداران و صنعتگرانی که سیستم را اداره می کنند- دارند.
ادامه مطلب را بخوانيد »
پروپاگاندا در مورد «تهدید حماس» که اکنون در حال انجام است یک هدف روشن را دنبال میکند: تفرقهافکنی و بیاعتبار کردن مبارزات مردم فلسطین. نتانیاهو و اسراییل مدتهاست که با حماس بهعنوان یک دارایی رفتار میکنند، نه تهدید. در مواقع حساس، آنها به جای تضعیف، نفوذ آن را تقویت کردهاند. این رابطه طی سالها مراحل مختلفی را پشت سر گذاشته است، اما هدف اسراییل یکی بوده است: استفاده از حماس بهعنوان دژکوبی علیه عناصر دموکراتیک، سکولار، سوسیالیست و کمونیست مبارزات آزادی فلسطین
ادامه مطلب را بخوانيد »
همین گروههای اسلامی که با حمایت آمریکا و اسرائیل برای مقابله با سازمان آزادیبخش فلسطین، ناسیونالیسم عربی و سکولاریسم در خاورمیانه شکل گرفتند پس از پیروزی «انقلاب اسلامی» در ایران به سان «شمشیر دو دم که میتواند با غرب بستیزد» عمل کردند. همانند کاری که در افغانستان صورت گرفت؛ تقویت گروههای بنیادگرای اسلامی برای مقابله با دولت چپگرای مورد حمایت شوروی و پس از آن دههها جنگ و بیثباتی سیاسی.
MOHAMMED SABER-EPA-SHUTTERSTOCK
ادامه مطلب را بخوانيد »
اگر پیشتر شیرین عبادی جایزه صلح نوبل را گرفت و عملکرد پسینیاش مورد نقد است، این دلیل موجهی برای نقد نرگس نیست. ما پیشگو نیستیم اما بر اساس روندهای قبلی و فعلی میتوانیم آینده را پیشبینی کنیم. این پیشبینی میتواند درست یا غلط باشد.
ادامه مطلب را بخوانيد »
پس از ۵۵۵ روز حبس در زندان نوروز باز آمد. اما روز نو برای من و بسیاری از همبندان و همدردان زمانی است که آفتاب برآید، چشم باز کنیم و محبوبمان آزادی را در کنار خود ببینیم.
ادامه مطلب را بخوانيد »
یلدا یادآور پیام طبیعت به انسان است. این پیام که ظلمات موقتی است و این امید که در طولانی ترین شب که روز را مجالی نیست روشنایی زاده می شود، رشد می کند، بالنده می شود و روزها و ماه های پیش رو گرمای خود را نه تنها بر شب که بر پیکر سرد و بی جان طبیعت چیره می کند. این امید برای محبوسی در بند دو چندان است. ادامه مطلب را بخوانيد »
مقابله با ویروس همهگیر محدود به اجرای همین دو توصیه «ساده» و «ناممکن» نیست. بخشهای زیادی از جمعیت جهان به بهداشت همگانی رایگان یا ارزان دسترسی ندارند و طی دهههای اخیر پروژهی طبقاتی نئولیبرالیسم با هدف انباشت سرمایه بیشتر بخشهای زیادی از بهداشت جهانی را به شرکتهای خصوصی واگذار کرده است. ادامه مطلب را بخوانيد »