دستش به مزد نمی‌رود
این پیر آزمند سرمایه
تا دست کارگر را
به مزدی بایسته‌‌ رساند

ادامه مطلب را بخوانيد »

برای پیشبرد این بحث ابتدا به توضیح دو نگرش در باره سوژه حداقل دستمزد می پردازم . سپس به نقد عوامل موثر و تعیین کننده در چگونگی بازتولید سرمایه‌دارانه نیروی کار خواهم پرداخت و در پایان شرایط راه حلی کوتاه مدت را برای رسیدن به ساز و کار تعیین حداقل دستمرد عادلانه بررسی ارائه  خواهم داد.

ادامه مطلب را بخوانيد »

برگزاری جلسه نقد و بررسی سازوکار تعیین حداقل دستمزد از سوی انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

کاروانسرا یا تالار
کنسرت یا نمایشی از آن
ترانه و آواز با ساز یا بی ساز
پوشیده یا عریان
فرقی ندارد
مهم آن «نهِ» بزرگ است

ادامه مطلب را بخوانيد »

این یادداشت را تقدیم میدارم به برگزارکنندگان مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران و همه فرهنگیان، این کارگران و زحمتکشان عرصه بازتولید علم و فرهنگ و دانایی که به رغم همه‌ی محدودیت های موجود با گزینش شیوه نوین، ضرورت برپایی مجمع عمومی را به تاخیر نینداخته و با بهره گیری از خِرَدجمعی و حضور اکثریت تشکل های فرهنگیان با قدرت اراده، دستور کار و نتایج کلیدی  مجمع را طی سه روز در ساعات معین، تحقق بخشیدند. از ثمرات این مجمع عمومی آنکه نشان دادند با تکیه بر اراده جمعی و سازمانی می توان ادامه و استمرار مبارزات صنفی _ طبقاتی را ضمانت کرد. این دستاورد بزرگ گرامی باد!

ادامه مطلب را بخوانيد »

در تاریخ چهارشنبه  ۱۴ آذر۱۴۰۳ از سوی آقای مهرداد خامنه‌ای به بهانه ی نقدِ بیانیه صادره از سوی کانون نویسندگان به مناسبت ۱۳ آذر روز مبارزه با سانسور؛ یادداشتی در اخبار روز تحت عنوان «دیاسپورای کانون نویسندگان» منتشر شد. پس از مطالعه یادداشت به عنوان یکی از علاقمندان و دوستدارن و همراهان کانون نویسندگان ایران برخود فرض میدانم که در حدّ بازنمایی حقیقت کانون به عنوان تنها سازمان مدافع حق آزادی بیان و اندیشه، به این نقد پاسخ گویم.

ادامه مطلب را بخوانيد »

جمهوری اسلامی در سازمان بین‌المللی کار چه می کند که در طول تاریخ حضور در این نهاد سه جانبه بین المللی کار تنها بنا به اظهار مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی تنها یک مقاوله نامه‌ی بین المللی را پذیرفته است؟ و هنوز از مقاوله نامه های بنیادین کار دو مقاوله نامه مهم آزادی تشکل (مقاوله نامه ۸۷) و مذاکرات دسته جمعی (۹۸) را نپذیرفته است؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

آمبولانس من
واگنِ معدن است
دیروز ذغال سنگ بارش کردم
امروز تابوتم شد! چکمه هایم را بنگر

ادامه مطلب را بخوانيد »

آهای کارگزاران سرمایه!
کدام معدن از مرگ کارگران بی نصیب مانده؟
کدام کارگاه و کارخانه و کشتزار؟
کدام یک هنوز در انتظار مرگ بیشتری از کارگرانید؟
تا پیام تسلیت خود را روانه سفره ها‌ی خالی کنید؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

هم آموزی در باره حقوق کار و به ویژه حقوق کار در موازین و مقررات بین المللی از ضروریات زندگی مزد و حقوق بگیران است. و مادام که اصل”آگاهی از این حقوق” است؛ بسیار روشن و بدیهی ست بدانیم این حقوق توسط چه نهاد هایی، چرا، چگونه، کی و کجا به تصویب رسیده است و از آن بدیهی تر آنکه اگر این حقوق برای کارگران مفید است متولی رعایت و اجرای این حقوق در عرصه ملی و بین المللی جه نهادهایی هستند و چه تضمین هایی برای رعایت و اجرای این حقوق از سوی ذی نفع ها (کارگران،کارفرمایان و دولت ها) وجود دارند و یا باید ایجاد شوند.

ادامه مطلب را بخوانيد »

ادامه مطلب را بخوانيد »

در پایان بخش یکم به دور جدید  اعتصابات کارگران پیمانی نفتپرداختم. و به استناد اولین بیانیه‌ی خبری «شورای سازماندهی اعتراضان کارگران پیمانی نقت» موضوع مطالبه‌ی سه گانه‌ی ۱۴ روز استراحت در برابر ۱۴ روز کار و آنچه برچیده شدن بساط پیمانکاران و مزد برابر برای کار برابر به‌ آنجا رسیدیم که این مطالبات تا چه حد می‌تواند سنجیده و یا برعکس طرح شده باشد؟ و حالا پیگیری این مطالبات را نه از خلال بیانیه های خبری که در تاثیرات اعتصاب باید دید. اینکه این بیانیه‌ها در یک روند کوتاه مدّت مدعی شوند ۲۲۰۰۰ کارگر غیررسمی در بیش از ۱۱۰ شرکت دست از کار کشیده اند، اگر واقعیت می‌داشت باید تاثیرات عینی و محسوس را در صنایع نفت و گاز به‌جا می‌گذاشت. سلسله پیگیری‌های رسانه ای از جانب این قلم این ادعا را کاملا باورناپذیر نشان می دهد. دلایل آن چیست؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

برای پاسخ به علل باورناپذیری گزارشات اعتراضی در صنایع نفت وگاز … ابتدا به شرح اعتراضات کارگری ۱۴۰۰ و خواسته ها و مطالبات کارگران و عوامل درگیر در این اعتصابات (دولت و مدعیان رهبری و سازماندهی و نمایندگی کارگران) و نقش هر یک می پردازم. سپس به خواسته‌های کارگران و ارزیابی آن در فاصله ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ تا کنون خواهم‌ پرداخت و کوشش می‌کنم دخالتگری‌ها و نوع و شیوه و اهداف آن را در حدّ داده‌های موجود ارزیابی کنم. در پایان به دو نقصان اصلی ِ یکم: نبودِ گردش آزاد اطلاعات و ممنوعیت فعالانه خبرنگاران در تهیه گزارشات میدانی اعتراضات و اعتصابات و دوم: فقدان سازمان‌های کارگری مستقل و ضعف خود سازماندهی کارگران در مقابل نهادهای جعلی و تمایلات جانشین گرایانه پیرامون کارگران خواهم پرداخت.

ادامه مطلب را بخوانيد »

بیش از این  آرا
نیازِ گشودنِ دری است
که سالیانِ بسیار
لولایش  زنگ زده است!

ادامه مطلب را بخوانيد »

دشوار نیست
انتخاب دو، سه حرف
بر انتخاب دو مفهوم را
از میان خطوط انگشت

«نه»

به آلودن

“آری”
به رهانیدن

ادامه مطلب را بخوانيد »

با چنین شرایطی بیانیه‌نویسان نشان داده‌اند که فاقد درک درست از روابط و مناسبات کار در ایران هستند و همین حد از اشراف بر مطالبات کارگری که در بیانیه آورده‌اند هم عمق و ژرفای لازم را ندارد. به این ترتیب «ائتلاف ملی عدالت‌خواه کارگری» در ادامه نیز تنها به وظایف اصلی خود که همان گرم کردن تنور انتخابات است، خواهد پرداخت. انتظار دیگری از این ائتلاف نمی‌رود. تجربه ظهور ناگهانی و مناسبتی ائتلاف در زمان انتخابات هیچ نسبتی با مبارزه‌ی کارگران برای بهبود شرایط زندگی‌شان ندارد.

ادامه مطلب را بخوانيد »

در هنگامه و بعد از تصویب  حداقل دستمزد ۱۴۰۳ وزیر کار در چندین نوبت گفته است که کار تصویب حداقل را باید به مجلس سپرد. وی در ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ در شورای عالی‌کار اظهار داشت: «به این نتیجه رسیدیم که با ارسال لایحه‌ای به مجلس نحوه تعیین حداقل حقوق کارگران را به مجلس واگذار کنیم که بهترین مرجع برای تصمیم‌گیری در این موضوع است». داستان چیست؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

اینک پس از گذشت زمانی در انتظار
  نیکا
 با آن غرور و خشم به میدان در آمدست
این بی‌قرار
بار دگر آوار ترس را دلیرانه
پس زده است
نیکا برآمدست!

ادامه مطلب را بخوانيد »

این یادداشت تقدیم می‌شود به کارگران زندانی در سراسر ایران و همچنین به دو کارگر فرانسوی سسیل کوهلر و همسر او ژاک پاری محبوس در زندان اوین که به اتهامات واهی به همراه تعدادی از فعالان کارگری در ایران دستگیر و زندانی شدند و هنوز هم به سبب جرم ناکرده کیفر می‌بینند.
——————————-
با وجود پذیرفته شدن روز جهانی کارگر در تقویم ملی این روز همچنان در توقیف است. مجموعه‌‌ای از نارسایی‌ها و مشکلات موجب شده است طبقه کارگر ایران به رغم همه‌ی نیرو و توان بالقوه و انبوهی زمینه‌های عینی برای به فعل در آمدن این نیروی قدرتمند اجتماعی بازماند. در چنین شرایطی چه باید کرد؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

آیا چالش یا دشواری و سختی تنها  ویژگی تعیین حداقل دستمزد در هر سال است؟ یا ممکن است سالی نسبت به سال پبش این سختی کم یا زیاد باشد؟ یا خود معلول موضوع یا موضوعاتی به مراتب جدی‌تر از سختی ویژه‌ی هر سال؟

ادامه مطلب را بخوانيد »

در بخش اول این نوشتار به موادی از اساسنامه مصّوب نهاد جعلی «کنفدراسیون کار ایران» پرداختیم. در ادامه به فصول و مواد دیگری که نشانگر نیّات برپاکنندگان این «کنفدراسیون» است خواهیم پرداخت. اما  پیش از آن یادآوری این نکته ضرورت دارد که هر نهادی در هرجای دنیا به‌ هر نامی بدون ارتباط ارگانیک با طبقه کارگر چنانچه نمایندگی طبقه کارگر ایران را یدک بکشد؛ و از این بابت این تلقی را ایجاد کند که گویا از سوی کارگران ایران تشکیل یافته و ماموریت دفاع از خواسته‌ها و مطالبات و حقوق این طبقه را دارد؛ جعلی است!

ادامه مطلب را بخوانيد »

سخنرانی در انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شده است

ادامه مطلب را بخوانيد »

طبقه کارگر ایران همواره دستخوش انواع جعل و دروغپردازی و شبیه سازی هایی در عرصه تشکیلات بوده است. این ویژگی و استعداد جعل در جنبش کارگری معلول شرایط سرکوب و دیکتاتوری است. آنجا که هرگونه فعالیت آزاد و مستقل از کارگران برای ایجاد نهادهای صنفی_طبقاتی از بین برود و انواع ممنوعیت‌های قانونی و فراقانونی مانع ایجاد و گسترش فعالیت‌های کارگران در سازمان های صنفی _طبقاتی گردد؛ زمینه و بستر رشد فریبکاری و فرصت طلبی با انواع انگیزه های شخصی و سیاسی و اقتصادی فراهم می‌گردد

ادامه مطلب را بخوانيد »

مطالب بسیاری درباره بازنشستگان و رفتارهای اعتراضی آن‌ها منتشر شده است و تقریباً هر دو سه روز در هفته حرکت‌های اعتراضی، گردهمایی و حضور خیابانی از این فعالان پیشین عرصه کار و تولید و خدمات را شاهدیم. گرچه آن‌ها همواره فریاد می‌زنند «تنها کف خیابون، به دست میاد حقمون»، اما با تأسف بسیار گوش شنوایی برای شنیدن این فریادها وجود ندارد و بدتر از آن اینکه هر روز محدودسازی امکاناتی که از خود این زحمتکشان دیروز و بازنشستگان امروز بوده است، بیشتر و بیشتر می‌شود. نمونه محدودیت‌های اخیر را می‌توان در قانون هفتم توسعه مصوب مجلس شورای اسلامی مشاهده کرد که اینک در زیر پنجه‌های شورای نگهبان ورز می‌بیند.

ادامه مطلب را بخوانيد »

نقاب‌داری از درون ارابه
پنجره را
از شکاف درجه
با نوک مَگَسَک نشانه رفته است!

ادامه مطلب را بخوانيد »

این روزها به دنبال اعتصاب کارگران گروه ملی. صنعتی فولاد باز هم حدیث مکرر جایگزینی “مجمع عمومی” به جای سازمان‌یابی و نفی ضرورت ایجاد تشکل های پایدار کارگران، از جانب جریان خواهان بی قواره بودن مبارزه طبقاتی و مخالف سازمانیابی طبقه کارگر ایران و البته از سوی روشنفکران جوانی که دل در گرو طبقه کارگر و آرمان رهایی دارند، مطرح شده است. …..
در این نوشتار بنا دارم همین “درسهایی ازکارگران گروه ملی فولاد”  نوشته عسل محمدی را بکاوم تا از رهگذر این کاوش آنچه را ضرورت صیقل ذهن و کلام است با او و دیگر جوانان نیک اندیش و مبارز راه رهایی به اشتراک گذارم.

ادامه مطلب را بخوانيد »